Η ιστορική εποχή της ανέραστης ζωής του πολιτισμένου ανθρώπου της δύσης έχει δοθεί σε μια χρονικότητα πίστης ενός ατυχούς αφηρημένου συμβάντος. Η πιο ριζοσπαστική δυτική μορφή ζωής συμπεριλαμβάνει εκτός απο μικροαστικές ψευδαισθήσεις και ένα μάτσο ελεύθερες εφαρμογές. Ο ριζοσπάστης της δύσης θα πρέπει να πληροί προδιαγραφές: Τα εφαρμοσμένα “αντί” γίνονται η υπαρξιακή ευθύτητα μιας αρκούδας που θα παλέψει επιδέξια με τον εχθρό, φτάνει όμως να υπάρχει διαιτητής.
Η ασφάλεια είναι το ίδιο των λειτουργικών εφαρμοσμένων “αντί”. Από τα αντι-virus μέχρι και τον αντι-ιμπεριαλισμό η δυτική μορφή ζωής εξαντλείται στην πορνογραφία της επανάστασης για μια ασφαλέστερη και συχνότερη εκσπερμάτωση θεωρητικών αποκαλύψεων. Η θεσμική κατοχύρωση της επαναστατικής ευρεσιτεχνίας χρειάζεται την ναφθαλίνια επιβράβευση. Το πολιτικό υποκείμενο που αναζητεί την ελευθερία του εξαντλείται στις σχέσεις του με το κατεστημένο ως ο εκπαιδευτής και ο πατέρας της γενιάς του κόσμου. Η τοκάτα της ελεύθερης φόρμας με κομμάτια ασυμμετρίας και περίπλοκης λεπτομέρειας εγκλωβίστηκε στην μεταμοντέρνα αποσπασματικότητα μιας χαοτικής παραγωγικής διαδικασίας που η αλλαγή λειτουργεί ως ένας ενεργοποιημένος δημοκρατικός συναγερμός.
Η πολιτική φούγκα μιας κομμουνιστικής δύναμης είναι η απάντηση στην προσευχή της εποχής που γουστάρει την εξομολόγηση γιατί πέρα από την ηθική απονεύρωση γίνεται ο απόλυτος εμβληματικός αυνανισμός που χρειάζεται το θεό ως πορνοστάρ.
Σήμερα ο επίτιμος διδάκτωρ χρόνος επιβάλλει πολιτικές αμνησίες και φασιστικές δικτατορίες. Το πραξικόπημα γίνεται κάθε 15 Ιουλίου, όχι για να το θυμόμαστε και να αυτομαστιγώνονται τα λάικ από αναρτήσεις γιατί το επιβάλλει μέρα. Γίνεται κάθε 15 Ιουλίου όχι γιατί το μάθαμε στο κατηχητικό ως μια κακιά ώρα.
Γίνεται κάθε 15 Ιουλίου επειδή ο ιμπεριαλισμός βρήκε το δρόμο του γυρισμού. Με ενα θεό Οδυσσέα πορνοστάρ και παντοκράτορα τα τσιμπούκια του ιμπεριαλισμού γίνονται προσευχές με ντέφια και βιολιά που γλιστρούν σε ένα πένθιμο τέλος.
fristuti 