Φωτογραφία 14

Ξεχάστηκε η σκέψη στην αναποφάσιστη φαντασία ενός πολιτισμού που η εκμετάλλευση πιθανολογείται ως θεραπεία. 

Το να μιλάει ο άνθρωπος δεν φτάνει, χρειάζεται να σωπάσει. 

Φωτογραφία 13

​Δεν φτάνει να ζητάς τ’ αδύνατο πρέπει να το φτύνεις επίσης. Παρόλες τις δυσκολίες τα κάναμε σκατά. Τ’ αδύνατο και τα σκατά. Οι μεγάλες ιδέες είναι και μεγάλες επενδύσεις. Στέλνω φιλάκια σε όλα τα καλόπαιδα που χρειάζονται στήριξη για επιχειρησιακές δραστηριότητες. Στέλνω φιλάκια στις λέξεις που σκοτώσανε.

Νυχτολόγιο 14: Η απόδειξη

​Η απόδειξη γίνεται η τελική αυθεντία και η καθαρή εξιστόρηση της ιστορίας. 

Η αμφιβολία δεν χωράει στην φόρμα του τελικού αποτελέσματος, το προστατεύει η βρώμα. Το πρωτόκολλο αποδίδει την αυθεντία και την πληρότητα σε μια παραδεισένια μεταφυσική καθαρότητα τυλιγμένη με σάβανο. 

Όταν αρχίσει ο επιστήμονας να ψάχνει με το ακαδημαϊκό φανάρι στα σκοτάδια της ιστορίας βλέπει μόνο όπου γυρίζει το χέρι του. Αυτή είναι η ακαδημία που βαθμολογεί την χειραφέτηση. Βλέπει μόνο αυτό που φωτίζει. 

Τα ριζοσπαστικά ίχνη της κοινωνίας ξεκινούν και τελειώνουν σε μια ιδέα. Η γλυκιά αγκαλιά της ιδέας, ένα αυτόφωτο που τυφλώνει την σχέση. Αυτό το φανάρι – το σιγουράκι – του προφεσόρου γίνεται το προβλέψιμο τέλος ενός έργου. Ένα εμβληματικό ‘εύρηκα – εύρηκα’ γίνεται η οργανική απόδειξη ότι δεν έχουν χρησιμοποιηθεί καθόλου μπαταρίες. 

Φωτογραφία 12

Να συμβιβαστώ; Είμαι πεθαμένος ή ζωντανός; 

Φωτογραφία 11

Ζούμε στην εποχή της ορατικής αφής. Αγγίζουμε τον κόσμο με τα ακροδάκτυλά μας. Η αφή, η αίσθηση με άλλα λόγια, διακρίνεται από την αμεσότητα του αβασάνιστου ελέγχου της. Τα γεγονότα μπορούν να εξισωθούν πλήρως με την αβασάνιστη πληρότητα της πληροφορίας. Αυτή είναι η αίσθηση της αφής σήμερα. Ο Χούσσερλ καλά έλεγε ότι το “άλλο” μπορεί να υπάρξει με την αίσθηση της αφής και όχι με την όραση όπως ισχυρίζεται η καρδιά της δυτικής σκέψης. Σήμερα όμως ο Χούσσερλ θα έσκιζε τα δεφτέρια του με τα έξυπνα κινητά. Τα γεγονότα τ’ αγγίζουμε στην δύση, μόνο με ένα κλίκ.

Φωτογραφία 10

​Φτύνω το παρελθόν. 

Φτύνω στο παρελθόν.

Αυτό που λείπει από την ιστορία δεν είναι ότι δεν γεννήθηκε ακόμα είναι ότι ο εχθρός διατηρήθηκε νικηφόρα στην εικόνα του. 

Την επόμενη φορά θα κερδηθεί και η εικόνα όσο και η ιστορία

Φωτογραφία 9

Ενδοϊμπεριαλιστική πυραμίδα = Αποϊστορικοποίηση της πραγματικότητας

Φωτογραφία 8

Σήμερα η φρίκη είναι αδελφή της πασίγνωστης βαρβαρότητας. Χαϊδευτικά την φωνάζουν ειρήνη. Το κυπριακό πρόβλημα μ’ ένα ιμπεριαλιστικό χάδι γεννήθηκε. Τώρα δεξιοί, αριστεροί, κομμουνιστές και διανοούμενοι χτίζουν καριέρες και θεωρίες, γραφεία και κόμματα για να βρούν μια θέση αναγνώρισης στην πολυπόθητη τηλεϊστορία. 

Φωτογραφία 7

“Χαῖρε, ἀστήρ ἐμφαίνων τὸν  Ἥλιον· χαῖρε, γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως…”

Για δες, μέχρι και τα χριστιανόπουλα βρήκανε μια σταλιά υλισμό έτσι για να μην πέφτουνε κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα ουρανόθεν.

Νικητήριες ωδές για τον τόσο δα σταλιά υλισμό που περικυκλώθηκε από τον απόρρητο μεταφυσικό ιδεαλισμό για να κρατήσει τα όρια στην νοητική αφηρημένη εποπτεία:

“Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,

Ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,

Ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε.

Ἀλλ᾿ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον,

Ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,

Ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.”

Ο μαρξισμός από την άλλη ο οποίος βυθίζεται στον υλισμό βρίσκει σήμερα οάσεις μεταφυσικής μοναξιάς για να μπορεί να διαχειρίζεται την πολιτική πραγματικότητα. 

Φωτογραφία 6

Η βαρβαρότητα ξέρει πολύ καλά να αναπτερώνει το ηθικό του κόσμου.