Η απόδειξη γίνεται η τελική αυθεντία και η καθαρή εξιστόρηση της ιστορίας.
Η αμφιβολία δεν χωράει στην φόρμα του τελικού αποτελέσματος, το προστατεύει η βρώμα. Το πρωτόκολλο αποδίδει την αυθεντία και την πληρότητα σε μια παραδεισένια μεταφυσική καθαρότητα τυλιγμένη με σάβανο.
Όταν αρχίσει ο επιστήμονας να ψάχνει με το ακαδημαϊκό φανάρι στα σκοτάδια της ιστορίας βλέπει μόνο όπου γυρίζει το χέρι του. Αυτή είναι η ακαδημία που βαθμολογεί την χειραφέτηση. Βλέπει μόνο αυτό που φωτίζει.
Τα ριζοσπαστικά ίχνη της κοινωνίας ξεκινούν και τελειώνουν σε μια ιδέα. Η γλυκιά αγκαλιά της ιδέας, ένα αυτόφωτο που τυφλώνει την σχέση. Αυτό το φανάρι – το σιγουράκι – του προφεσόρου γίνεται το προβλέψιμο τέλος ενός έργου. Ένα εμβληματικό ‘εύρηκα – εύρηκα’ γίνεται η οργανική απόδειξη ότι δεν έχουν χρησιμοποιηθεί καθόλου μπαταρίες.