Οι σκληρές κριτικές και οι ηχηρές κραυγές για τον δυτικό κόσμο αναλώνονται στο ηχόχρωμα του διαμεσολαβητικού στοιχείου της πληροφορίας προς την κοινωνία και μετά απλά χάνεται. Ακριβώς για αυτό το λόγο η αποδοχή ενός έργου όσο και η αποκαθήλωσή του στο δυτικό κόσμο λειτουργεί πέρα από την ουσιαστική δυναμική που θα μπορούσε να ασκήσει. Η αποκαθήλωση ενός έργου τέχνης όσο και η λογοκρισία έχει για τον δυτικό άνθρωπο την ίδια κοινωνική ισχύ διατηρούμενη όχι πέρα από μια διαμεσολαβητική κίνηση.
Σε αυτή την περίπτωση όταν “O Bansky ξαναχτυπά” αποκτά ενδιαφέρον μόνο το πως ο καλλιτέχνης κατάφερε να διαμεσολαβήσει για να μιλήσει στην κοινωνία. Το μήνυμα με άλλα λόγια του Bansky δεν μπορεί να ληφθεί από την κοινωνία επειδή παραμένει από την αρχή ως άλλος ένας τρόπος ενημέρωσης.
Η ενημέρωση για τον δυτικό πολιτισμό γίνεται η καθημερινή του αλλοτρίωση από τον κόσμο. Η ενημέρωσή του συνίσταται στην ταχύτητα των γεγονότων και όχι στο περιεχόμενό τους.
Τα δυτικά ΜΜΕ είναι η διαμεσολάβηση εκείνη που λειτουργεί ως μετρονόμος ενός επαναληπτικού “πήγαινε-έλα»”, κίνηση η οποία δεν έχει αρχή ούτε τέλος. Αυτή η εν τέλει μη διαμεσολαβητική κίνηση αλλά … θέλει να έχει το χαρακτηριστικό της αιωνιότητας, της αλήθειας και του αμόλυντου ακριβώς γιατί κατοικεί από την μια θα έλεγε κανείς αγγίζοντας σε κάποιο ξέφωτο Είναι και από την άλλη σε κάποια μεταφυσική ελευθερία.
Η φύση μιας τέτοιας “διαμεσολάβησης” καταργεί την λειτουργία της διαμεσολάβησης ως εργασίας. Την ίδια λειτουργία έχει και ο βασικός δυτικός καλλιτεχικός τρόπος παραγωγής. Το έργο τέχνης γίνεται με άλλα λόγια το αδιαμεσολάβητα “διαμεσολαβημένο”. ΜΜΕ και τέχνη μοιράζονται το να είναι τα μέσα αλλά όχι μια ενότητας αλλά μιας “διαμεσολάβησης” που αντιστέκεται να διαμεσολαβηθεί.
Το “ξαναχτυπά” του τίτλου είναι ακριβώς το χτύπημα των αυγών στους τοίχους εκφράζοντας έτσι όλη την ευρωπαϊκή ζωτική ορμή του δυτικού ανθρώπου… ε, τότε σιγά τα ώα.
Ο Δήμαρχος των Κάτω Πολεμιδιών και μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ, Γιώργος Τ. Γεωργίου, γράφει το άρθρο υπό τον τίτλο Ο ιμπεριαλισμός γεννά πολέμους και πρόσφυγες. Είναι ένα καλό παράδειγμα για το πως αντιλαμβάνεται ένα μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ την σχέση του ιμπεριαλισμού με τον καπιταλισμό αλλά και τι ήταν και τι είναι η ΕΕ ή την Ευρώπη.
1: “Σήμερα, ο καπιταλισμός διάγει το ανώτατό του στάδιο και απειλεί ολόκληρη την ανθρωπότητα… Κι όλα αυτά εξαιτίας των επιθετικών σχεδίων του ιμπεριαλισμού!”
και
“… το μεταναστευτικό! Φαινόμενο το οποίο γεννά η κρίση και η αποσύνθεση του καπιταλισμού σε συνάρτηση με την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού.”
Από την μια δηλαδή έχουμε τον καπιταλισμό που διάγει το ανώτατό του στάδιο, που υποθέτω ότι ο αρθρογράφος εννοεί τον ιμπεριαλισμό, αν και δεν το ισχυρίζεται, και από την άλλη έχουμε μια αυτονομία του φαινομένου ιμπεριαλισμός, μια που το “συνάρτηση” κάνει σαφές την διάκριση από τον καπιταλισμό. Επίσης, κατά τον αρθρογράφο, η αποσύνθεση του καπιταλισμού δεν είναι ο ιμπεριαλισμός, αφού ο ιμπεριαλισμός έχει ως στοιχείο την επιθετικότητά του και ο καπιταλισμός αντιθέτως την κρίση και την αποσύνθεση.
2: “Η Ευρώπη μετατρέπεται από ένας γίγαντας ανθρωπιάς και αλληλεγγύης που οι αρχές της επιβάλλουν σ’ ένα νάνο αδύναμο και ανίκανο να δώσει ελπίδα. Η Ευρώπη χρειάζεται να αλλάξει ρότα!”
Εδώ χρειάζεται να μας διαφωτίσει ο αρθρογράφος για να μάθουμε πότε η Ευρώπη ήταν “ένας γίγαντας ανθρωπιάς και αλληλεγγύης” και επίσης ποιες είναι αυτές οι αρχές που της το επιβάλλουν επίσης. Αν λοιπόν η Ευρώπη χρειάζεται να αλλάξει ρότα σημαίνει ότι η Ευρώπη κάποτε είχε γνωρίσει την θεσμοθετημένη πολιτική χειραφέτηση μια που μπορούμε και μιλάμε τόσο άνετα για μια απροσδιόριστη αλλαγή.
3: “Να ξυπνήσουν οι λαοί όλου του κόσμου και να κατανοήσουν ότι η πηγή των κακών, των πολέμων και της καταστροφής είναι η πολιτική του ιμπεριαλισμού και του ΝΑΤΟ.”
Η πολιτική του ιμπεριαλισμού έχει όνομα κύριε Γιώργο Τ. Γεωργίου και ονομάζεται καπιταλισμός. Όσο για το ΝΑΤΟ, η δικιά σας ΕΕ ο γίγαντας αυτός δηλαδή της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης, που έγινε τώρα στο πι και φι νάνος της αμαρτίας, τα ΄χει πλακάκια με το ΝΑΤΟ αν έχετε γνώση. Για ψάξτε πόσες ευρωπαϊκές χώρες είναι στο ΝΑΤΟ;
4: “Οι ηγεσίες και οι χώρες που λαμβάνουν αποφάσεις αποδείχθηκε ότι μια γλώσσα καταλαβαίνουν και αυτή δεν είναι άλλη από την αντίδραση, την οργή των λαών. Ενα τεράστιο λαϊκό κίνημα είναι εφικτό για να τερματίσει τους πολέμους και την καταστροφή!”
Η αντίδραση όμως αν δεν έχει περιεχόμενο μπορεί να είναι και φασιστικού τύπου, αρκεί; Η οργή πρέπει να μπορεί να φιλτραριστεί από σωστές πολιτικές κατευθύνσεις που πρέπει να είναι ταξικού περιεχομένου. Το τεράστιο λαϊκό κίνημα, όπως ισχυρίζεται ο κύριος Γιώργος Τ. Γεωργίου, θέλει να εργαστούν και κάποιοι ταυτόχρονα ώστε να λάβει τις ταξικές του κατευθύνσεις και να διαπαιδαγωγεί ταξικά τους εργαζομένους οργανώνοντας τους για τον κοινό σκοπό, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Ένα από τα όργανα προς αυτή την κατεύθυνση είναι και ένα κομμουνιστικό κόμμα.
Όσες διαδικτυακές αναρτήσεις βλέπω για τα παιδιά που πνίγονται, για το παιδί που πνίγηκε, δεν είναι τίποτα μα τίποτα άλλο παρά η εκγύμναση της συναισθηματικής αντοχής στο μη θέαμα ως θέαμα και η προσπάθεια μιας διαχείρισης τύπου ζεν για το παιδί που θα πνιγεί.
αποτελέσματα συγκεκριμένων πολιτικών τα εξής:
“Αναμένουμε λοιπόν από την ΕΕ να πάψει να ενισχύει τις δυνάμεις καταστολής και το τοίχος στα σύνορα που κάνει την Ευρώπη φρούριο, και να αρχίσει να προωθεί άμεσα πολιτικές για έμπρακτη στήριξη των χωρών της Ασίας και της υποσαχάριας Αφρικής. Η ΕΕ έχει χρέος να ενισχύσει την ανθρωπιστική της βοήθεια, τις δυνάμεις διάσωσης των ανθρώπων αλλά ταυτόχρονα να συμβάλλει στην προώθηση αναπτυξιακών πολιτικών στις χώρες των μεταναστών καθώς και να στηρίξει τα κράτη που συνορεύουν με τις χώρες που βρίσκονται σε κρίση. Για να γίνει όμως αυτό απαιτείται πρώτα να αλλάξει η φιλοσοφία του διευθυντηρίου των Βρυξελλών και των χωρών του Βορρά…”
Παρατηρήσεις:
1. Το ΑΚΕΛ αναμένει την απροσδιόριστη έμπρακτη στήριξη από το κεφάλαιο της ΕΕ στις χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Με άλλα λόγια η αριστερά νέες δυνάμεις με την φωνή Συλικιώτη περιμένει τον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής να στηρίξει την Αφρική και την Ασία.
2. Το ΑΚΕΛ με την πυγμή του Συλικιώτη νομίζει ότι το ευρωενωσιακό κεφάλαιο στο ανώτατό του στάδιο, δηλαδή ως ιμπεριαλισμός, έχει χρέος να ενισχύσει την ανθρωπιστική του βοήθεια στον κόσμο. Η εναλλακτική του ιμπεριαλισμού για τον φιλελεύθερο αριστερό λέγεται ανθρωπιστική βοήθεια. Επίσης το χρέος σε αυτή την περίπτωση από που προκύπτει; Με τέτοια ΕΕ από που πηγάζει όποιο χρέος αλλυλεγγύης; Μήπως από τα σαλόνια των Βρυξελλών;
3. Το ΑΚΕΛ επιθυμεί το ευρωενωσιακό κεφάλαιο να συμβάλει στην προώθηση αναπτυξιακών πολιτικών. Η κυπριακή αριστερά των νέων δυνάμεων με άλλα λόγια δεν επιθυμεί νατοϊκές εγγυήσεις αλλά ιμπεριαλιστικές αναπτυξιακές πολιτικές σε Ασία και Αφρική.
4. Το ΑΚΕΛ όμως, από το στόμα του Συλικιώτη, έχει την εντύπωση ότι για να γίνει η σωστή ιμπεριαλιστική προώθηση της ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής πολιτικής “απαιτείται πρώτα να αλλάξει η φιλοσοφία του διευθυντηρίου των Βρυξελλών και των χωρών του Βορρά…”. Αν το πρόβλημα είναι απλά η φιλοσοφία του διευθυντηρίου, δηλαδή με άλλα λόγια τα πρόσωπα, γιατί δεν μας λέει κάποιος από την αριστερά νέες δυνάμεις πώς λέγεται αυτή η φιλοσοφία που πρέπει να αλλάξει αλλά επίσης να μας διαφωτίσει και για τον τρόπο της αλλαγής;
5. Κύριε Συλικιώτη, αφού με την φωνή σας εκφράζεται και την αριστερά νέες δυνάμεις, όσο και το λαό που λέτε ότι αντιπροσωπεύετε, τότε το μόνο που έμεινε να λεχθεί από μας είναι:
“Το ευρωπαϊκό όραμα καταρρέει” ισχυρίζεται η κυρία Μαύρου. Μα ακόμα καταρρέει, διερωτάμαι ο φτωχός, ή έχει ήδη καταρρεύσει;
Βλέπετε το πρόβλημα του χρόνου είναι πάντα επίκαιρο, μια ολόκληρη στροφή, ένα διαφορετικό ξύπνημα. Η αριστερά πάντως επιμένει να ξυπνάει από τα δεξιά.
Επίσης σκέφτεται η κυρία Μαύρου ότι πρέπει να λέμε και κάποιες αλήθειες μέσα μέσα… ότι δηλαδή έχουν και κάποιες ευθύνες και οι ΗΠΑ όπως και η Ευρώπη παρακαλώ. Η Ευρώπη όμως ε! όχι η ΕΕ.
Με τέτοια ελπίδα που επιλέγετε να πολιτεύεστε κυρία Μαύρου και κάθε κυρία Μαύρου η ελπίδα θα βουλιάζει μια από τα αριστερά σας και μια από τα δεξιά σας.
Κάντε κάτι εκεί στον Διάλογο γιατί είμαι σίγουρος ότι έχετε πάρει σβάρνα να μας βγάλετε από τα ρούχα μας και έρχεται και λύση, νατοϊκή ε;
Να μην γίνομεν και ρεζίλιν εις την Ευρώπη, όπως λέτε, που πολύ ανήκομεν και κώλον δείχνομεν.
Ο καπιταλισμός κύριε Κ. είναι ένα σύστημα στο οποίο ο άνθρωπος ως άνθρωπος μπορεί να θεωρηθεί παράνομος αλλά και να ζεί ως τέτοιος. Στο ‘The Jungle’ στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Καλέ της Γαλλίας είναι ένα από τα πολλά επιτεύματα του δυτικού πολιτισμού. Κύριε Κ., βιώνουμε μια εποχή όπου ο καπιταλισμός πρέπει να ανατραπεί, ως ιστορική ανάγκη. Επειδή όμως η ιστορία δεν είναι μια προκαθορισμένη μεταφυσική είναι αναγκαία μια προλεταριακή επανάσταση.
Η νέα τραγωδία, με το θάνατο εκατοντάδων προσφύγων στη Μεσόγειο, είναι μια ακόμη απόδειξη για το ότι η πολιτική της ΕΕ και άλλων χωρών, όπως οι ΗΠΑ, που ευθύνονται για τους πολέμους στην περιοχή της Αν. Μεσογείου, της Μ. Ανατολής, της Β. Αφρικής, για την προσφυγιά και το θάνατο χιλιάδων κατατρεγμένων, έχει πάρει χαρακτηριστικά εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας.
Τα “δάκρυα” της ΕΕ και των κυβερνήσεών της γι’ αυτή τη νέα τραγωδία είναι ψεύτικα και αποτελούν πρόκληση για τους λαούς. Είναι η ίδια η ΕΕ, μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ που πρωταγωνίστησαν σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις κατά χωρών όπως η Συρία, η Λιβύη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, που δημιούργησαν το τέρας των “τζιχαντιστών”. Είναι η ίδια η ΕΕ που με την πολιτική της πνίγει χιλιάδες πρόσφυγες στη Μεσόγειο, αφού τα κύματα των απελπισμένων ανθρώπων, εξαιτίας της φτώχειας, των πολέμων και των αντιδραστικών καθεστώτων, δεν μπορούν να τα σταματήσουν ούτε οι “φράχτες”, ούτε η Frontex, ούτε άλλα μέτρα καταστολής. Όλα αυτά απλά και μόνο αυξάνουν τον αριθμό των νεκρών και την τιμή των δουλεμπόρων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αναλαμβάνει τεράστια ευθύνη. Η Ελλάδα δεν πρέπει να έχει συμμετοχή σ’ αυτό το έγκλημα, πρέπει να το εμποδίσει.
Η απειθαρχία στον Κανονισμό του Δουβλίνου και στη Σένγκεν είναι μονόδρομος για την αντιμετώπιση του προσφυγικού και μεταναστευτικού προβλήματος. Η κυβέρνηση πρέπει, εδώ και τώρα, να εξασφαλίσει ανθρώπινους χώρους προσωρινής φιλοξενίας για τους πρόσφυγες και μετανάστες που φτάνουν στη χώρα. Να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη γρήγορη και δίκαιη απονομή ασύλου στους πρόσφυγες, καθώς και για τη χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων για να φτάσουν στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους. Ταυτόχρονα με αυτά, τώρα χρειάζεται άμεση αποχώρηση όλων των ελληνικών στρατευμάτων από ιμπεριαλιστικές αποστολές. Καμία συμμετοχή στις νέες επεμβάσεις που προετοιμάζονται με πρόσχημα τους “τζιχαντιστές”, που θα πολλαπλασιάσουν τα κύματα των προσφύγων.
Κανένας εργαζόμενος, κανένας νέος, κανένας άνθρωπος καλής θέλησης δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος απέναντι σ’ αυτά τα εγκλήματα. Ο πόνος και η οργή για τον τραγικό θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, ανάμεσά τους και μικρών παιδιών, πρέπει να στραφεί ενάντια στους υπεύθυνους αυτών των εγκλημάτων, που είναι η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και οι κυβερνήσεις τους, το ίδιο το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Πρέπει να μετουσιωθεί σε αλληλεγγύη για “της Γης τους κολασμένους” σε αγώνα για να εκλείψουν οι αιτίες αυτής της τραγωδίας.
Τα πιο κάτω κομμάτια κλασικής μουσικής, τα ποιήματα και τα αποσπάσματα από το “Μια εποχή στη Κόλαση” είναι αφιερωμένα στους ανθρώπους που αφήνουν την τελευταία τους πνοή γεμάτη από αλμύρα. Ο πνιγμός τους γίνεται μια κραυγή που αν δες σκάσει λιγάκι το δυτικό λαμπερό χαμόγελο με τις λευκάνσεις του και τα γεμάτα τα ράφια της τουαλέτας από καθαριστικά και χαλαρωτικά αρωματικά δεν πρόκειται πότε ν’ ακούσει την αλμυρή κραυγή. Ξέρει η Δύση να πνίγεται; δεν νομίζω… έχει τα καλούδια της, τα σωσίβιά της, τις κρουαζιέρες της, το κεφάλαιο ντε… πνίγει, αυτό κάνει, πνίγει, καταπίνει με μιας ότι δεν το κάνει να αναπνέει. Στο διάολο το κεφάλαιο σας. Ο πνιγμός δίνει τροφή στο κεφάλαιο, και η Μεσόγειος μια σταλιά από αλμυρό αίμα, που σε λιγάκι θα το γευόμαστε… ω το αγανακτησμένο αυθόρμητο καροτέν υβρίδιο που θα έχει στον νού του μόνο την αγωνία ότι θα έχει τελειώσει το ηλιοφάνι και δεν πήγε περισσότερες φορές από πέρσι στην κόκκινη θάλασσα για να λιαστεί. Ασκείται πίεση μ’ άξεστες αυθορμηστικές ομικαυλίες και ειρηνικές οργιώδεις παρτουζοβραδυές με ελληνική σημαία. Μια κτηνοβατική τσόντα θα αναδείκνυε τους χρυσαυγήτικους ελαμικούς μηχανισμούς λειτουργίας, αφού ανύπαρκτα τα στίγματα δημιουργικότητας, αυτή είναι η δημιουργική έκφανση του κεφαλαίου: Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΑΣ. Χτυπάτε έκδηλα τον εργάτη εκεί που πραγματώνεται γιατί ζήτε με το φόβο της ήττας… τα σκουλήκια του χώματος αλλά και της θάλασσας μια μέρα θα γίνουν όλα κόκκινα, υποφέρουμε τον εφιάλτη δίχα φόβο, δίχα τρόμο. Οι εναλλακτικές αντιπολιτεύσεις σας βρίσκουν γόνιμο έδαφος, η σαχλώδης δεξία και οι λοιποί μαγνήτες αφρίζουν δικαιωμένοι ηλεκτρόπληκτα και υργά.
Ας σας στοιχειώσει λοιπόν το φάντασμα που πλανιέται πάνω από την Ευρώπη σας.
“Κατάπια μια γερή δόση δηλητήριο, ευλογημένη η συμβουλή που μου δόθηκε, τα σπλάχνα, καίγονται, το φαρμάκι με παραμορφώνει, με ρίχνει κάτω, πεθαίνω από δίψα, σκάω, πνίγεται… η φωνή μου… κόλαση…”
και επιστημονικά να το διαβάσεις πνιγμός σου ‘ρχεται:
Τι είναι πνιγμός και τι υδροπληξία;
Υδάτινος Πνιγμός είναι σύνολο ασφυκτικών φαινομένων και πολύπλοκες βιοχημικές μεταβολές και διαταραχές που ακολουθούν την απόφραξη των αεροφόρων οδών από βύθιση του σώματος στο νερό, και τελικά επιφέρουν το θάνατο. Εάν δεν επέλθει ο θάνατος και το θύμα διασωθεί το ατύχημα λέγεται υδροπληξία.
Πώς πνίγεται ένα άτομο στη θάλασσα;
Ο πνιγμός είναι θανατηφόρος εκτός αν έγκαιρα το θύμα διασωθεί και υποστεί ανάνηψη, οπότε επιβιώνει. Στην περίπτωση πνιγμού σε θαλασσινό νερό, πού είναι υπέρτονο διάλυμα με 3% χλωριούχο νάτριο, όταν το νερό μπεί στις πνευμονικές κυψελίδες, «τραβάει» το νερό από τα τριχοειδή και τα κύτταρα, οπότε επέρχεται αιμοσυμπύκνωση, ελάττωση του όγκου αίματος, οξύ πνευμονικό οίδημα, υποξία και θάνατος. Η εισπνοή αλμυρού νερού, προκαλεί έντονο ερεθισμό στο λάρυγγα και προκαλεί λαρυγγόσπασμο με σκοπό την είσοδο περαιτέρω νερού στους πνεύμονες, αλλά ταυτόχρονα αποκόπτεται και η παροχή αέρος. Ετσι προκαλείται υποξία, ανοξία, απώλεια συνείδησης, λύση του λαρυγγόσπασμου, και ελεύθερη πλέον είσοδος νερού στους πνεύμονες, βύθιση του σώματος και θάνατος.
Ποια είναι τα τρία στάδια του πνιγμού;
1) Πρώτο στάδιο: Το θύμα βυθίζεται κρατώντας την αναπνοή του, ξαναγυρίζει στην επιφάνεια κάνοντας άτακτες και απεγνωσμένες κινήσεις και βυθίζεται ξανά.
2) Δεύτερο στάδιο: Το θύμα με μια εισπνοή μέσα στο νερό, εισροφά μια μικρή ποσότητα νερού η οποία προκαλεί λαρυγγόσπασμο με αποτέλεσμα να χάσει τις αισθήσεις του.
3) Τρίτο στάδιο: Λόγω της απώλειας αισθήσεων, επέρχεται λύση του λαρυγγόσπασμου, οι πνεύμονες γεμίζουν ενεργητικά με νερό, το σώμα γίνεται πιο βαρύ και τελικά βυθίζεται συνήθως νεκρό. e-epiloges
“Φ ι λ ό σ ο φ ο ι, όλοι σας ανήκετε στην δύση σας… πρόσεχε πνεύμα μου, πρόσεχε, όχι βεβιασμένες αποφάσεις λύτρωσης…”
Το Σάββατο 03/01/2015 στο artos foundation προβλήθηκε για δέυτεη φορά στην Κύπρο το ντοκιμαντέρ Evaporating Borders σε συνεργασία με το ΧΟΡΚΟ Collaborative Art Movement.
Το ντοκιμαντέρ έχει ως άξονες το μεταναστευτικό ρεύμα που εισέρχεται στην Κυπριακή Δημοκρατία, τις συνθήκες ζωής των μεταναστών στην Κύπρο, τις πολιτικοοικονομικές και κοινωνικές υλικές βάσεις των μεταναστών αλλά και την αντιμετώπιση αυτών από τους Κυπρίους. Απο τα ντοκιμαντέρ καταδεικνύεται ο ρατσισμός της Κυπριακής κοινωνίας όσο και ο κοινωνικοπολιτικός αποκλεισμός των μεταναστών.
Το Evaporating Borders είναι μια εξαιρετική προσπάθεια θεματοποιήσης των πολιτικών, κοινωνικών αλλά και οικονομικών προβλημάτων των μεταναστών στην Κύπρο.
Θα ήταν όχι μόνο απαιτητικό αλλά και θεωρητικά ανώριμο να περιμένει κάποιος ν΄απαντηθούν όλα τα ερωτήματα και πόσο μάλλον να δοθεί πολιτική είτε κοινωνική εναλλακτική πρόταση από ένα και μόνο ντοκιμαντέρ. Η φύση του ντοκιμαντέρ είχε τον χαρακτήρα μιας εκπαιδευτικής, υποκειμενικής και πληροφοριακής διάθεσης και πρόθεσης αναδεικνύοντας και αντικειμενικά προβλήματα. Οι σκοποί του ντοκιμαντέρ έχουν επιτευχθεί μια που έχει θεματοποιηθεί το μεταναστευτικό ως κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό πρόβλημα.
‘Οσο για την κριτκή διαπίστωση της Αγκάρρα όσον αφορά τον ντοκιμαντέρ συνοψίζεται επιτυχώς με το εξής:
“Θα μπορούσε να αναδειχθεί περισσότερο η συστημική διάσταση του ρατσισμού και η ανάγκη μαζικής δραστηριότητας ενάντια στους θεσμούς που δημιουργούν και αναπαράγουν τον ρατσισμό και την ανάγκη μετανάστευσης, αντί να υπερισχύει το στοιχείο της ταυτότητας και κάποιες αναγνώσεις που τείνουν προς την αναγωγή του ρατσισμού σε ατομικές αντιλήψεις. Η μη επαρκής ανάδειξη της συστημικής καταγωγής του ρατσισμού, αδυνατεί να αναδείξει επαρκώς και τις ανάλογες πολιτικές συνεπαγωγές.”
“Mέτρα για τον περιορισμό της μεταναστευτικού ρεύματος προς τη Βρετανία από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξήγγειλε ο Ντέιβιντ Κάμερον.
Οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού έρχονται μια ημέρα μετά τη δημοσιοποίηση των στοιχείων, που δείχνουν αύξηση του αριθμού των μεταναστών στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι πιέσεις για τους Συντηρητικούς αυξάνονται έξι μήνες πριν τις κάλπες και ενώ η δυναμική των ευρωσκεπτικιστών του Νάιτζελ Φάρατζ ενισχύεται.
«Το σύστημα πρόνοιας θα πρέπει να στηρίζεται στις συνεισφορές των Βρετανών φορολογουμένων που εργάζονται σκληρά. Εκατομμύρια άνθρωποι πράττουν το σωστό και καταβάλουν εισφορές στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας από γενιά σε γενιά. Δεν γίνεται οι μετανάστες να εμφανίζονται και να ζητούν πλήρη δικαιώματα αμέσως. Ας γίνουμε λοιπόν σαφείς. Οι μετανάστες από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση θα πρέπει να έχουν ήδη εξασφαλίσει δουλειά πριν έρθουν εδώ. Οι Βρετανοί φορολογούμενοι δεν πρόκειται να τους στηρίξουν αν δεν έχουν δουλειά. Η τετραετής εργασία συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση για τη χορήγηση επιδομάτων και κοινωνικής στέγασης. Πρόκειται για δραστικές αλλά δίκαιες και λογικές μεταρρυθμίσεις. Οι Βρετανοί πρέπει να γνωρίζουν ότι οι αλλαγές στην κοινωνική πρόνοια για τη μείωση της μετανάστευσης θα έχουν προτεραιότητα στις διαπραγματεύσεις που θα διεξαχθούν», τόνισε ο Βρετανός πρωθυπουργός.
Το Λονδίνο συνδέει άμεσα τους όρους που θέτει με τις διαπραγματεύσεις για τη νέα σχέση με την Ευρώπη και το δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
« Αν επανεκλεγώ πρωθυπουργός τον Μάιο θα διαπραγματευτώ με την Ευρώπη για τη νέα σχέση με τη Βρετανία εντός της Ένωσης. Το ζήτημα της ελεύθερης μετακίνησης θα αποτελέσει το κλειδί της διαπραγμάτευσης. Αν επιτύχω θα κάνω εκστρατεία για την παραμονή της χώρας σε μια άλλη Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν δεν εισακουστούμε και δεν μπορούμε να βελτιώσουμε τη σχέση μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε δεν αποκλείω τίποτα», υποστήριξε ο κ. Κάμερον.
Αναλυτές επισημαίνουν, ότι τα μέτρα περιορίζουν την αρχή της ελεύθερης μετακίνησης πολιτών εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, ο Βρετανός πρωθυπουργός απηύθυνε έκκληση στους εταίρους για αλλαγή του πλαισίου.
Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν ανέφερε ότι οι προτάσεις Κάμερον θα συζητηθούν χωρίς εντάσεις και τόνισε ότι τα κοινοβούλια των κρατών μελών έχουν το περιθώριο να αντιμετωπίσουν τυχόν καταχρήσεις στη χορήγηση επιδομάτων σε μετανάστες.”
fristuti 