Να καθαρίσει λλίον ο νους μας που τις μελωδίες τις πολλές τζαι τις φόρμες τις δυτικές, που τα θέματα που μακρηγορούν, που αλλοιώνουνται, που τις μουσικές που προσπαθείς να τις καταλάβεις, που εν δύσκολες καμιά φορά, αλλά που εν εύκολες πολλές άλλες.
Να καθαρίσει ο νους που την πολλή ηχιτική σάχλα της παρέας, που τους στίχους που ξέρουν ούλλοι τζαι τραουδούν τους καμιά φορά καλά, καμιά φορά φάλτσα.
Να καθαρίσει το αφτίν που την βαβούρα των ομιλιών τζαι των ανθρώπινων φωνών, που τα σαχλά χριστουγεννιάτικα τραούθκια τζαι τα κάλαντα που μόλις ππέσεις ακούεις τα μες την κκελλέ σου τζαι τα πολλά σκληρά μα τζαι τ’ αλαφρά ρεμπέτικα που σε κάποια φάση μασστουρώννει το λογικό τζαι βαρκέσαι που ζείς.
Να καθαρίσει το σύμπαν που τα κλαρίνα τζαι τις τούμπες, τις κλασικούρες τζαι τα προχωρημένα περίεργα.
Να καθαρίσει ο νους τζαι το αφτίν με λλία λόγια που τα πολλά μελωδάτα τζαι αρμυρά… να πατήσουμε χαμέ, να λερωθούμε όπως πρέπει.
