Και βέβαια υπάρχουν και κάποιοι που ακόμα κι αυτό το στολισμένο με ονειροπαγίδες “’όχι” το βλέπουν να ‘ναι μια απ’ τα ίδια. Το ηχηρό “όχι” ανατρέπει είν’ αλήθεια αλλά μόνο την ίδια την επιλογή. Γλέντι και ανατροπή αλλά την επόμενη δέχεσαι την μαλακία του καπιταλισμού, τους φονιάδες του ΝΑΤΟ και τους αγωγούς που θα φέρουν σταθερότητα. Ο λαός εκφράστηκε αμεσο-δημοκρατικά δηλαδή για μια στιγμή, για ένα απόγευμα, φτάνει! Τι διεκδικείς αλήθεια; μήπως μια νύχτα ήσυχη για να γλύφεις τα δάκτυλα της ζαχαρωτής αντίστασης από τα στρογγυλά τραπέζια της Ευρωπαϊκής Ένωσης που στηρίζουν φασίστες; Με τι ικανοποίησε; με μια ρήξη μηνίσκου που φτάνει μέχρι την ουροδόχο κύστη για να λες Όχι! Όχι! Όχι!; Η ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το κεφάλαιο και την εξουσία τους σου ‘ναι γνωστά ή δεν χρησιμοποιούνται στον ελιτίστικο ανοργασμικό σου ναό; Έχεις βουλιάξει στο μαντρί του καπιταλισμού βλέποντας την εξουσία του κεφαλαίου να αράζει κουνώντας τους όρχεις της και να φωνάζεις με δημοψηφίσματα ότι ο λαός βλέπει τους όρχεις να κινούνται και να γλεντάει η εξουσία για την επιβεβαίωση ότι είναι και πολύ μαλάκας. Τα τείχη της σκέψης σου φτάνουν μέχρι την διαπραγμάτευση μέσα στα τείχη της ΕΕ, πέρα από κει και πέρα το χάος, η δυστυχία που δεν θα σ’ ανήκει κάποιος να σε δυστυχεί. Η φιλολαϊκή και φιλεργατική πολιτική είναι για σένα μια απειλή στις εξαίρετες αρετές σου, στο μικροαστικό ένστικτο της σωτηρίας του κόσμου γιατί δεν διακρίνεις ότι μέσα στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης χτίζεις το αδιέξοδο που σε κάνει να κατασκευάζεις επιλογές που ακυρώνουν την ίδια την επιλογή του να υπάρχεις.
Χαίρομαι λοιπόν που οι κομμουνιστές κράτησαν ένα επίπεδο που αρμόζει όχι στο τώρα φυσικά – γιατί αυτό ανήκει σε σας τους ανατρεπτικούς της διάνοιας – αλλά στην πραγματικότητα και στην αλήθεια της.
fristuti 