Το απόλυτο ΝΑΙ και ΟΧΙ

                                                                March of the Weavers, Käthe Kollwitz, 1931

– Η όξυνση της ταξικής πάλης και η οργανωτική δεινότητα της λαϊκής εργατικής τάξης θα μας δώσει ένα και μόνο αποτέλεσμα, είτε την δικτατορία της αστικής τάξης, είτε την δικτατορία της εργατικής τάξης.

– Καλά, δεν υπάρχει και τρίτο αποτέλεσμα;

– Όχι.

– Τόσο απόλυτο δηλαδή;

– Ναι.

Aλήθεια και Επανάσταση

Announcer (Ansager) from Figurines: The Three-Dimensional Design of the Electro-Mechanical Show “Victory over the Sun”, El Lissitzky, 1920-21.

“Εμείς δε φοβόμαστε την αλήθεια, δε φοβόμαστε την επανάσταση!”
Ι.Β. ΣΤΑΛΙΝ, ΑΠΑΝΤΑ, ΤΟΜΟΣ 1 1901-1907, Εκδοτικό της Κεντρικής του ΚΚΕ, 1952, (σελ. 210).

Ποιά είναι η διαλεκτική σχέση της αλήθειας με την επανάσταση;
Γιατί άραγε χρησιμοποιείται το “αλήθεια” και “επανάσταση” σε μια πρόταση; Γιατί κάποιος/α να φοβάται την επανάσταση και έτσι την αλήθεια; Γιατί κάποιος/α να φοβάται την αλήθεια και έτσι την επανάσταση; Μάλλον γιατί “η αλήθεια είτε είναι στρατευμένη είτε δεν υφίσταται”; ή επειδή “αυτό που δίνει δύναμη σε μια αλήθεια και το οποίο καθορίζει την υποκειμενική πιστότητα, είναι η οικουμενική διακήρυξη της σχέσης προς τον εαυτό που θεμελιώνει το συμβάν, και όχι η σχέση αυτή καθεαυτή“;
Ή επίσης, επειδή το αίτημα της αλήθειας δεν μπορεί να είναι άλλο παρά το κομμουνιστικό αίτημα;