Category Archives: Φωτογραφία

Φωτογραφία 14

Ξεχάστηκε η σκέψη στην αναποφάσιστη φαντασία ενός πολιτισμού που η εκμετάλλευση πιθανολογείται ως θεραπεία.

Το να μιλάει ο άνθρωπος δεν φτάνει, χρειάζεται να σωπάσει.

Φωτογραφία 13

Δεν φτάνει να ζητάς τ’ αδύνατο πρέπει να το φτύνεις επίσης. Παρόλες τις δυσκολίες τα κάναμε σκατά. Τ’ αδύνατο και τα σκατά. Οι μεγάλες ιδέες είναι και μεγάλες επενδύσεις. Στέλνω φιλάκια σε όλα τα καλόπαιδα που χρειάζονται στήριξη για επιχειρησιακές δραστηριότητες. Στέλνω φιλάκια στις λέξεις που σκοτώσανε.

Φωτογραφία 7

Leave a reply

“Χαῖρε, ἀστήρ ἐμφαίνων τὸν Ἥλιον· χαῖρε, γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως…”

Για δες, μέχρι και τα χριστιανόπουλα βρήκανε μια σταλιά υλισμό έτσι για να μην πέφτουνε κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα ουρανόθεν.

Νικητήριες ωδές για τον τόσο δα σταλιά υλισμό που περικυκλώθηκε από τον απόρρητο μεταφυσικό ιδεαλισμό για να κρατήσει τα όρια στην νοητική αφηρημένη εποπτεία:

“Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,

Ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,

Ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε.

Ἀλλ᾿ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον,

Ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,

Ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.”

Ο μαρξισμός από την άλλη ο οποίος βυθίζεται στον υλισμό βρίσκει σήμερα οάσεις μεταφυσικής μοναξιάς για να μπορεί να διαχειρίζεται την πολιτική πραγματικότητα.

Φωτογραφία 5

Leave a reply

Η ποίηση είναι συνυφασμένη με την δύναμη της κίνησης της ύλης. Η βίαιη τριβή είναι η ποίηση. Καμιά φορά μιλάει έξω, αυτό είναι μουσική. Μην τα βάζετε με τους ποιητές.

Φωτογραφία 4

Leave a reply

Μια χούφτα διανοούμενοι “κομμουνιστές” μπορούν να χρησιμοποιηθούν για παρουσιαστές τηλεπαιχνιδιών.

Μια προσφορά της ακαδημαϊκής πληρότητας.

Φωτογραφία 2

Leave a reply

Η εναντίωση στην μεταφυσική, δηλαδή η αντι-μεταφυσική προσέγγιση, γίνεται η ίδια μια μεταφυσική δραστηριότητα.

Η μεταφυσική δραστηριότητα δεν είναι ανύπαρκτη σχέση μεταξύ του υποκειμένου και του αντικειμένου. Η μεταφυσική δραστηριότητα έχει υπαρκτή και υλική υπόσταση και δεν γίνεται κατ’ ανάγκην αποδεκτή από τις αισθήσεις.

Το αφηρημένο είναι δημιούργημα της μεταφυσικής θεμελίωσης του κόσμου με φαντασιακές παραδοχές. Η φαντασία δεν σχετιζεται καθόλου σε αυτή την περίπτωση.

Ο αντι-μεταφυσικός τρόπος λειτουργίας δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην υλιστική τοποθέτηση. Συνήθως τα “αντι” αυτόπροσδιορίζονται ως εκ του μηδενός εναντιώσεις. Με άλλα λόγια η αντι-μεταφυσική λαμβάνει την υπόσταση της από την μεταφυσική. Η αντι-μεταφυσική γίνεται απλά μια συμπληρωματική ασφαλιστική κάλυψη στην ίδια την κατηγορία που “αντιτίθεται”.

Το ίδιο σχήμα γίνεται προφανώς αναγνωρίσιμο για παράδειγμα στον σημερινό πολιτικό αριστερό ακτιβισμό του τύπου αντι-καπιταλιστικό, αντι-ιμπεριαλιστικό ή αντι-φασιστικό.

Το αντι-ιμπεριαλιστικό σύστημα πέφτει στην παγίδα της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας που θέλει τον κοινωνικό δαρβινισμό να μεταφράζεται σε αυτή την περίπτωση ως ιμπεριαλιστικός δαρβινισμός. Με άλλα λόγια ο ιμπεριαλισμός γίνεται το ολοκληρωτικό σύστημα ενός “μη έξω” που ακόμα και ο αντι-ιμπεριαλισμός διαθέτει την ουσία της υπόθεσης.

Στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα δεν υπάρχει ούτε είσοδος ούτε έξοδος από το οικοδόμημα. Αυτό λέγεται διαφορετικά και μεταφυσική δραστηριότητα.

Φωτογραφία 1

Leave a reply

Για την καριέρα μπορώ να γίνω και μαλάκας. Ένας μαλάκας όμως που θα έχει χίλιους δύο λόγους γιατί έγινα μαλάκας.

Συνεπώς, θα είμαι ένας μαλάκας με περικεφαλαία.

Star Spangled to Death: Ιμπεριαλιστικός πολιτισμός

1 Reply

Το ντοκιμαντέρ Star Spangled to Death του αμερικανού σκηνοθέτη Ken Jacobs φτάνει στα 400 λεπτά (6 ώρες και 40 κάτι λεπτά). Ο Ken Jacobs περισσότερο από 40 χρόνια μαγνητοσκοπούσε, σχολίαζε και διάλεγε τα πιο ουσιαστικά ντοκουμέντα για να δημιουργήσει τελικά το μοναδικό στο είδος του Star Spangled to Death. Είναι μια ταινία που παρουσιάζει την ιδέα της αμερικανικής πολιτικής φιλοδοξίας και της αμερικάνικης κουλτούρας με μια πειραματική κινηματογραφική ματιά. Μέσα σ’ αυτά τα 400 λεπτά εκφράζεται ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός που διαχέεται χωρίς εμπόδιο σε όλοκληρο τον κόσμο.

Μερικές σκηνές από το ντοκιμαντέρ:

Συνεχίζουμε με δύο ταινίες μικρού μήκους του Ken Jacobs με τους τίτλους: Capitalism: Child Labor (2007) και Capitalism: Slavery (2007). Το Capitalism: Child Labor (2007) είναι μια 14λεπτη εμπειρία φλασαρισμένων σκηνών σχεδόν αδύνατη να την παρακολουθήσει κανείς και για τα 14 λεπτά. Πάνω στην ίδια κινηματογραφική πειραματική προσέγγιση είναι ακριβώς και το Capitalism: Slavery (2007) αλλά όχι περισσότερο από 3 λεπτά.

Capitalism: Child Labor (2007)

Child Labor Jacobs digitally animates a Victorian stereoscopic photograph of a 19th-century factory floor, crowded with machinery and child workers. Jacobs isolates the faces of individuals and details of the image, as if searching out the human and the particular within this mechanized field of mass production. Space appears to fold in on itself as Jacobs activates the stereograph; the agitated image flickers and stutters, but the motion never, in fact, progresses.

Capitalism: Slavery (2007)

Ken Jacobs writes: “An antique stereograph image of cotton-pickers, computer-animated to present the scene in an active depth even to single-eyed viewers. Silent, mournful, brief.” In Capitalism: Slavery, Jacobs uses a Victorian stereograph (a double-photograph) of slaves picking cotton under the watchful eye of a white overseer as the source for this wrenching silent work. Through digital manipulation, Jacobs creates a haunting illusion of depth and movement. It is as if he has “entered” the image and reactivated this historical moment; he moves among the figures and isolates individuals, creating a stuttering, pulsing effect that suggests motion even as it animates stasis.