Για να δούμε λιγάκι την διαλεκτική καρικατούρα της ασφυκτιούσας πολιτικής κουλτούρας της ιμπεριαλιστικής δύσης αναφορικά με τη τρομοκρατία ως φαινόμενο:
Ο ιμπεριαλισμός είναι το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού το οποίο γεννά τρομοκρατία. Η τρομοκρατία γίνεται το έδαφος εκείνο στο οποίο ο ιμπεριαλισμός θα αναγεννιέται σαν ενα νεκρό λούναπαρκ.
Ο ιμπεριαλισμός προσπαθεί να χτυπήσει την τρομοκρατία στο βαθμό που τον υποβοηθά να διατηρηθεί ως τρομοκρατία. Η τρομοκρατία στα χέρια του ιμπεριαλισμού γίνεται το τρομακτικό γεγονός ενός αόρατου εχθρού που ‘ναι ο ίδιος. Ο ιμπεριαλισμός κυνηγάει τ’ αόρατό του χέρι εμφανιζόμενο όμως από τον ίδιο ως μια εξωτερική τρομοκρατική ισχύς.
Η τρομοκρατία δεν μπορεί να καταδειχθεί από τους ιμπεριαλιστές συγκεκριμένα παρά μόνο με το να απονέμουν μια υπερ-τρομοκρατία ανα το παγκόσμιο η οποία συγκροτείται από οτιδήποτε που δεν είναι ακόμα υπό την κυριαρχία της κλούβιας ιμπεριαλιστικής μηχανής.