ΚΚΕ: Εκδήλωση για τις πολιτικές εξελίξεις και το δημοψήφισμα στη Βρετανία με ομιλητή τον Γ. Μαρίνο

“Αυτός είναι ο ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροαριστεράς, αυτό αποδεικνύει η πείρα της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Κύπρου, της Πορτογαλίας, της Βραζιλίας και άλλων κρατών“.

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στο Λονδίνο η πολιτική εκδήλωση των ΚΟ Βρετανίας του ΚΚΕ με ομιλητή τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Το θέμα της εκδήλωσης ήταν «Οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, το βρετανικό δημοψήφισμα για την ΕΕ και οι θέσεις του ΚΚΕ». Μεγάλος ήταν ο αριθμός Ελλήνων μεταναστών, καθώς και Βρετανών που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση.

Στην εισηγητική του ομιλία ο Γιώργος Μαρίνος, αναφέρθηκε στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και σημείωσε ότι : «Η πολιτική διαδρομή αυτής της κυβέρνησης επιβάλλεται να καταδικαστεί στις λαϊκές συνειδήσεις, αυτό είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης και την αντιμετώπιση των ψεύτικων διλημμάτων που ευνοούν τον κάλπικο διπολισμό ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ […]

Το κεφάλαιο διψάει για κέρδη για να καλύψει απώλειες που είχε στη διάρκεια της κρίσης και να βγει εξοπλισμένο, με νέα εφόδια για να ενισχύσει τη θέση του στις συνθήκες της ανάκαμψης που τα επιτελεία του συστήματος εκτιμούν ότι θα είναι ασταθής κι ασθενική.

Αυτή τη δίψα του κεφαλαίου για κέρδη μετατρέπουν σε πολιτικές αποφάσεις , σε νόμους, τα σοσιαλδημοκρατικά, φιλελεύθερα η νεοαριστερά κόμματα. […]

Η λεγόμενη αριστερή κυβέρνηση δοκιμάστηκε και επιβεβαίωσε με την πολιτική της αυτό που τόνισε εξ αρχής το ΚΚΕ, ότι κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης που φοράνε τη μάσκα της αριστεράς για να εγκλωβίζουν λαϊκές δυνάμεις υπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, κάνουν μεγάλη ζημιά στο εργατικό κίνημα και προσπαθούν να το μετατρέψουν σε εργαλείο ταξικής συνεργασίας και στήριξης της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Αυτός είναι ο ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροαριστεράς, αυτό αποδεικνύει η πείρα της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Κύπρου, της Πορτογαλίας, της Βραζιλίας και άλλων κρατών»

Όσον αφορά στο χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τόνισε: «Οι Συνθήκες της ΕΕ και οι στρατηγικές των ευρωενωσιακών οργάνων στοχεύουν στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και την αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλίων για να ανταπεξέλθουν στο διεθνή ανταγωνισμό και να αυξήσουν τη δύναμη τους. Όλα αυτά τα χρόνια προχωρά η απελευθέρωση των αγορών σε στρατηγικής σημασίας κλάδους και τομείς της οικονομίας, επεκτείνονται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης με μόνιμο στόχο την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. […]

Η ΕΕ από την γέννηση της μέχρι σήμερα, (ως μετεξέλιξη της ΕΟΚ), είναι διακρατική ιμπεριαλιστική συμμαχία που εκφράζει και υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, κατά της εργατικής τάξης, κατά της φτωχής αγροτιάς και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της Ευρώπης.

Κι αυτή η πορεία διαψεύδει και εκθέτει τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού που προσπαθούν να καρφώσουν στο μυαλό των εργαζομένων ότι η ΕΕ ήταν καλή, φιλολαϊκή και δήθεν χάλασε στην πορεία».

Σχετικά με το βρετανικό δημοψήφισμα για την ΕΕ που θα πραγματοποιηθεί στις 23 Ιούνη και τις καμπάνιες που έχουν διαμορφωθεί, ανάμεσα σε άλλα, σημείωσε: «Το ένα τμήμα της βρετανικής αστικής τάξης που υποστηρίζει το ΝΑΙ εκτιμά ότι έχει τη δύναμη και την αντοχή να ανταποκριθεί στον ευρωενωσιακό ανταγωνισμό και ταυτίζει τα συμφέροντα του με την παραμονή στην ΕΕ, αξιοποιώντας τις διαχρονικές εξαιρέσεις, επιλέγοντας να διεκδικήσει καλύτερη θέση στον διεξαγόμενο ανταγωνισμό με τη Γερμανία, σε συμμαχία με τις ΗΠΑ.

Το άλλο τμήμα της αστικής τάξης που επιλέγει το ΟΧΙ εκτιμά ότι μειονεκτεί από την ισχυρή παρουσία της Γερμανίας και εμποδίζεται από το νομοθετικό πλαίσιο των περιορισμών και των ελέγχων της ΕΕ. Προσδοκά στη διαμόρφωση νέων όρων για να διατηρήσει τις αγορές που έχει κατακτήσει και να κερδίσει νέες αγορές στις χώρες των BRICS αλλά και ευρύτερα. Ενώ προσβλέπει ακόμα και στην συγκρότηση κέντρου στα πλαίσια της Βρετανικής Κοινοπολιτείας η οποία περιλαμβάνει την Ινδία, την Αυστραλία, τη Νότια Αφρική και άλλα κράτη πρώην Βρετανικές αποικίες. […]

Εκτιμούμε που ένα μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης λέει ΟΧΙ στην ΕΕ.

…Το κομμουνιστικό κίνημα έχει υποχρέωση να αξιοποιεί τις αντιθέσεις του ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου, με την ενίσχυση της αυτοτελούς ιδεολογικής και πολιτική πάλης που θα τροφοδοτείται, θα παίρνει δύναμη από την πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. […]

Πολλά κράτη δεν είναι μέλη της ΕΕ, πολλές αστικές κυβερνήσεις κάθε απόχρωσης δοκίμασαν τη μια ή την άλλη διαχειριστική εκδοχή αλλά ο κοινός παρονομαστής σε όλες τις ηπείρους είναι η συσσώρευση του πλούτου από τη μια και της φτώχειας από την άλλη, η διατήρηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Με τέτοια πλούσια πείρα, με την πείρα που δίνει το δημοψήφισμα στη Βρετανία και το μοίρασμα των μονοπωλιακών ομίλων στο ΝΑΙ ή στο ΟΧΙ, για τα δικά τους συμφέροντα, μπορεί να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά η αυταπάτη ότι η έξοδος από την ΕΕ ή το ευρώ μπορεί να αποτελέσει βήμα ή σκαλοπάτι ριζικών αλλαγών, ανατροπών, χωρίς να τίθενται οι όροι που συνδέουν την αναγκαία καταδίκη της ΕΕ και την αποδέσμευση με την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, για την εργατική εξουσία.

Γιατί αυτός είναι ο απαραίτητος όρος για να κοινωνικοποιηθούν, να γίνουν περιουσία του λαού, τα μέσα παραγωγής, τα εργαλεία της οικονομικής ανάπτυξης, ο ορυκτός πλούτος, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, οι μεταφορές, η γη, το εμπόριο, να αναπτυχθούν με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό και να υπηρετήσουν την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, καταργώντας τη βάση που γεννάει το καπιταλιστικό κέρδος και την εκμετάλλευση. […]

Το κομμουνιστικό κίνημα θα πολλαπλασιάσει τη δύναμη του και τη δυναμική της ταξικής πάλης στο βαθμό που ανασυγκροτείται σε επαναστατική βάση και βάζει τη σφραγίδα του στην ανάπτυξη της αντιμονοπωλιακής – αντικαπιταλιστικής πάλης, σε κάθε χώρα, κατακτώντας την ικανότητα να συγκεντρώνει δυνάμεις για την ανατροπή του παλιού, του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Η αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ με Εργατική Εξουσία στην Ελλάδα και σε κάθε χώρα της Ευρώπης θα είναι προσφορά στη διεθνιστική πάλη των λαών, θα βάζει θεμέλια για την Ευρώπη του σοσιαλισμού και θα ανοίγει ο δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για την εξάλειψη της ανεργίας και της φτώχειας για τη λαϊκή ευημερία».

 

Πηγή: 902

ΚΥΠΡΟΣ: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ !!

Νέα, νέε, εργαζόμενε, άνεργε, σπουδαστή, μετανάστη

Οι πρόσφυγες και μετανάστες από τη Συρία και άλλες χώρες της Ασίας και της Αφρικής είναι άνθρωποι που άφησαν τα σπίτια τους ελπίζοντας σε μια ζωή χωρίς βόμβες, αεροπορικές επιδρομές και καθημερινές εκατόμβες νεκρών, χωρίς πείνα και φτώχεια.

Το προσφυγικό ρεύμα έχει μεγαλώσει ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης επέμβασης στη Συρία και αλλού.

Τα καραβάνια των ξεριζωμένων, προσφύγων και μεταναστών από τις επεμβάσεις των ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους στη Μέση Ανατολή, στην Ασία και την Αφρική, κατακλύζουν την ευρωπαϊκή ήπειρο. Χιλιάδες άνθρωποι και πολλά παιδιά χάνονται στις θάλασσες, κυρίως στο Αιγαίο, και εκατοντάδες χιλιάδες ταλαιπωρούνται σε αντίξοες συνθήκες, χωρίς τις στοιχειώδεις ανθρώπινες υποδομές.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ καλούν το εργατικό – λαϊκό κίνημα, τη νεολαία να δυναμώσουν την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες.

Η πάλη του λαού και η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και ξεριζωμένους, για να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα, πρέπει να συνδυαστούν με πάλη για την κατάργηση της Frontex και την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, σε σύγκρουση με τα μονοπώλια και τις διακρατικές λυκοσυμμαχίες τους που μόνο δεινά προκαλούν στους λαούς, για να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΕΕ – ΗΠΑ – ΝΑΤΟ, να βάλουν οι λαοί τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις, στοχεύοντας το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης, που γεννά πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά.

Κάλεσμα ενίσχυσης – συλλογής ειδών πρώτης ανάγκης (κύρια ανάγκη σε είδη ατομικής υγιεινής, διατροφής & φροντίδας μωρών και οικιακού καθαρισμού)

Σημεία συλλογής:

• Λευκωσία, στο Αθλητικό-Μορφωτικό Σωματείο «Ειρήνη» Ασσίας 28, Πλατύ Αγλαντζιάς, Παρασκευή 13/11 (ώρες 18.00-21.00) & Σάββατο 14/11 (ώρες 17.00-20.00).

• Λεμεσός, στο Σύλλογο Προσφύγων Αγίου Αντωνίου «Αναγέννηση»

(οδός Bayazit) Δευτέρα 9/11 έως Παρασκευή 13/11 (ώρες 18.00-20.00).

Μετάβαση στο Κέντρο Υποδοχής Αιτούντων Ασύλου

στην Κοφίνου την Κυριακή 15/11 ώρα 12.00

Το ΚΚΕ και το σοσιαλιστικό αύριο

Για βρες για δες ο Νέος Ελληνοκύπριος που μας διαφωτίζει κιόλα μετά από την στενή παρακολούθηση των πολιτικών γεγονότων στην Ελλάδα:

“Δυστυχώς, το Κομμουνιστικό Κόμμα στην Ελλάδα, εκτός από το ότι συντάσσεται με τον αστικό κορμό στη πρόβλεψη πως η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα ήταν μια άσχημη εξέλιξη για τα λαϊκά συμφέροντα – αλλά και τις ίσες αποστάσεις στο δημοψήφισμα τις 5 ης Ιουλίου, δεν δείχνει καμία διάθεση για συνεννόηση με σχηματισμούς που θέτουν ώριμα ζητήματα όπως την εθνικοποίηση των τραπεζών, τις επανακρατικοποιήσεις και την έξοδο από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Μάλλον το αντίθετο διαπράττει, αφού έχει αναγάγει τη ΛΑΕ σε κύριο αντίπαλό του σ’ αυτές τις εκλογές, διαστρεβλώνοντας μάλιστα κατά κόρων τις θέσεις της.”

Το ΚΚΕ με τα ίδιά του τα λόγια συντάσσεται από την μια με τον αστικό κορμό και από την άλλη διαστρεβλώνει τις θέσεις της επαναστατικής ΛΑ.ΕΝ. Μα ποιο είναι τελικά αυτό το ΚΚΕ, για τον αναλυτή Νέο, δεν νομίζω να κατάλαβε ποτέ κανείς. Για ακόμη μια φορά η θέληση για μια κοινή αριστερά ή κοινό μέτωπο, όπως το λέει, είναι πάγια αλλά πάντα πιο ρεαλιστική από το σοσιαλιστικό αύριο.

Όσο για το: “Ούτε και μπορούμε, όπως κάνει το ίδιο ΚΚΕ για παράδειγμα, να μεταθέτουμε τις λύσεις των προβλημάτων ή έστω τις προσπάθειες για τη λύση τους, στο σοσιαλιστικό αύριο” είναι άξιο απορίας πώς ακόμα βαφτίζεται ο αρθρογράφος ως σοσιαλιστής.

Αυτό το σοσιαλιστικό αύριο που ειρωνεύεται ο αρθρογράφος είναι αυτό που με πολύ μικροαστικό τρόπο αδιαφορεί για αυτό και το αποβάλλει από κάθε πολιτική του ανάλυση.

Τι φοβάστε κύριε αρθρογράφε αλήθεια το σοσιαλιστικό αύριο μήπως;

Το “όχι” που φρίκαρε από στολίδια και ο ξύλινος λόγος

 

Τα 8 σημεία τα 7 επίθετα ενός άρθρου και ο ξύλινος λόγος:

1. “ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΟΧΙ! ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ!”

2. “Σελίδα αντίστασης, σελίδα περηφάνιας, σελίδα αξιοπρέπειας, σελίδα ανατροπής και ελπίδας.” πολλές σελίδες, γυρισμένες εύκολα και προπαντώς λευκές.”

3. “Πήρε την κατάσταση στα χέρια του και όρθωσε ένα αδιαπέραστο τείχος στη λιτότητα, στον αυταρχισμό, στα νομοθετικά πραξικοπήματα.”

4. “μια έκρηξη λαϊκής οργής και αγανάκτησης που εκφράστηκε με αυτό το περήφανο και πελώριο «ΟΧΙ»!”

5. “Έξοδο από τα μνημόνια. Έξοδο από τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Επιστροφή στην ελπίδα. Επιστροφή στη Δημοκρατία.”

6. “βροντερό «ΟΧΙ», που σημαίνει «ναι» στην προοπτική για μια καλύτερη ζωή.”

7. “η μεγάλη νίκη του «ΟΧΙ» των Ελλήνων προκαλεί ήδη έναν πολιτικό σεισμό σε όλη την Ευρώπη.”

8. “…παίρνοντας δύναμη από μια ακόμη πιο φρέσκια λαϊκή ετυμηγορία.”

Τι καταλαβαίνω από τα 8 σημεία:

Η νέα ριζοσπαστική πορεία είναι σελίδες χεριών που φτιάχνουν τείχους οργής και εκφράζουν ένα πελώριο «ΟΧΙ» εξόδου και επιστροφής για μια καλύτερη ζωή σε σεισμό και φρέσκια.

Τα επίθετα του “ΟΧΙ”:

1. δυνατό

2. δυναμικό

3. βροντερό

4. πελώριο

5. μεγαλειώδες

6. ασυμβίβαστο

7. ηχηρότατο

Τι έμαθα από τα επίθετα του “ΟΧΙ”:

Έμαθα ότι το “ΟΧΙ” σκέφτεται να γίνει “ΝΑΙ” με τόσα καλούδια που στολίστηκε.

 

και τώρα ο ξύλινος λόγος:

«… δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή, φιλεργατική διαπραγμάτευση μέσα στα τείχη της ΕΕ, μέσα στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.»

Το «όχι» που συμφέρει το λαό

 

Στο δημοψήφισμα της Κυριακής 5 Ιούλη, ο λαός δεν πρέπει να συρθεί να επιλέξει ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, δηλαδή ανάμεσα στην πρόταση ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ για συμφωνία και την πρόταση των 47+8 σελίδων της κυβέρνησης. Και τα δύο ισοδυναμούν με νέο αντιλαϊκό μνημόνιο. Φέρνουν νέα αντιλαϊκά μέτρα, που προστίθενται στα προηγούμενα.

Πραγματικό συμφέρον του λαού είναι να σηκώσει το ανάστημά του. Να εκφράσει με όλα τα μέσα και τους τρόπους την αντίθεσή του στην ΕΕ και τα μνημόνια διαρκείας, ψηφίζοντας στην κάλπη την πρόταση του ΚΚΕ: «Οχι στην πρόταση των ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ. Οχι στην πρόταση της κυβέρνησης. Αποδέσμευση από την ΕΕ, με το λαό στην εξουσία».

Η άρνηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας ακόμα και να συζητήσει στη Βουλή την πρόταση του ΚΚΕ για το περιεχόμενο των ερωτημάτων, που θα τεθούν στο δημοψήφισμα, επιβεβαιώνει ότι στόχος της είναι να νομιμοποιήσει, μέσα από αυτό, το δικό της μνημόνιο, έναντι αυτού που προτείνουν οι ιμπεριαλιστικοί «θεσμοί», ή ένα άλλο μνημόνιο, προϊόν συμβιβασμού της τελευταίας ώρας.

Αυτό που δεν λέει η κυβέρνηση, όπως και τα κόμματα που καλούν σε υπερψήφιση της πρότασης των ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ, είναι ότι είτε με «ναι», είτε με «όχι» στο ερώτημα που διαμορφώθηκε τελικά για το δημοψήφισμα, ο λαός βάζει από μόνος του το κεφάλι κάτω από τη λεπίδα, ανεξάρτητα αν τελικά θα του το κόψει η γκιλοτίνα της ελληνικής πρότασης, ή η λαιμητόμος των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

Η κυβέρνηση εμφανίζεται να λέει «όχι» στην πρόταση της τρόικας, η οποία όμως είναι κατά 80% ίδια με τη δική της.

Η πρόταση της κυβέρνησης διατηρεί τους αντιλαϊκούς νόμους των προηγούμενων μνημονίων, επαναλαμβάνει βασικές διακηρύξεις της συμφωνίας της 20ής Φλεβάρη, που αποτέλεσε βάση για τις διαπραγματεύσεις από εκεί και πέρα, και προβλέπει νέα μέτρα σε βάρος του λαού, ύψους 7,9 δισ. ευρώ.

Από αυτήν τη σκοπιά, είναι πρόκληση ο πρωθυπουργός να κομπάζει από το βήμα της Βουλής ότι η κυβέρνησή του δεν έφερε ένα νέο μνημόνιο. Επέκταση του μνημονίου ήταν η συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, νέο μνημόνιο 47 σελίδων έχει υπογράψει ο ίδιος και το έχει στείλει στους εταίρους του για έγκριση. Αλλωστε, στελέχη της διαβεβαιώνουν ότι ακόμα και τώρα οι επαφές με τους «θεσμούς» συνεχίζονται στο παρασκήνιο, προκειμένου να υπάρξει συμφωνία πριν φτάσουμε στο δημοψήφισμα.

Αν υπάρξει συμφωνία, αυτή θα είναι κάτι ανάμεσα στο κείμενο των 47+8 σελίδων και την πρόταση των ιμπεριαλιστικών «θεσμών». Δηλαδή, ένα καραμπινάτο νέο μνημόνιο. Ομως, νέα αντιλαϊκά μέτρα θα έρθουν και χωρίς συμφωνία, γιατί και αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, είναι δεσμευμένη στις απαιτήσεις του κεφαλαίου που απαιτεί να στηριχτεί η ανάκαμψη των κερδών του.

Το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι έτσι διατυπωμένο, ώστε κάθε απάντηση να οδηγεί και σε ένα νέο μνημόνιο.

Θα το επιτρέψει ο λαός; Το ΚΚΕ λέει όχι και τον καλεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Να δείξει ότι κυβέρνηση και ιμπεριαλιστικοί θεσμοί δεν μπορούν να τον εκβιάσουν, να τον τρομοκρατήσουν, να τον κοροϊδέψουν.

Το ΚΚΕ θα αξιοποιήσει το δημοψήφισμα, για να ενημερώσει το λαό για τις θέσεις του και την πραγματική διέξοδο που προτείνει.

Θα παλέψει για να εκφραστεί μαζικά στην κάλπη το μόνο γνήσιο «όχι» που συμφέρει το λαό.

 Πηγή: Ριζοσπάστης

Μερικά “κουτιά” αντικομμουνισμού και υψηλή αισθητική

Tο αντικομμουνιστικό αστικό “Κουτί της Πανδώρας” ανοίγει διάπλατα. Ακολουθούν κάποια χυδαία σχόλια για το λογότυπο – σήμα για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ.

κάντε κλικ στις “καθαρές” εικόνες σχόλια-κουτιά:

 

Τα λογότυπα – σήματα για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ. Ακολουθούν τα τρία υψηλής αισθητικής γραφιστικής τέχνης επιλεγμένα λογότυπα:

 

 

Άλλο η δράση της διαχείρησης άλλο η δράση της επανάστασης

Στο γκρούπ του facebook η ομάδα Δίκτυο Αλληλεγγύης Ελλήνων πολιτών Κύπρου “έχει ως αντικείμενο την ανάπτυξη ποικίλων μορφών κοινωνικής δράσης με σκοπό την έμπρακτη στήριξη των Ελλήνων που έχουν μεταναστεύσει στην Κύπρο εξαιτίας της ανθρωπιστικής πολιτικής και οικονομικής κρίσης που πλήττει τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα.”

Η ομάδα Δίκτυο Αλληλεγγύης Ελλήνων πολιτών Κύπρου διοργανώνει εκδήλωση αλληλεγγύης και συμπαράστασης την ώρα του Γιούρογκρουπ σήμερα Τετάρτη 11/02 και Δευτέρα 15/02 έξω από το από το κτίριο της αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Λευκωσία.

Στο κάλεσμα για στήριξη της ελληνικής Κυβέρνησης αλλά και του ελληνικού λαού ανταποκρίθηκαν χθες θετικά σχεδόν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα: το ΑΚΕΛ το οποίο “καλεί τους πολίτες να συμμετάσχουν μαζικά στις δυο εκδηλώσεις συμπαράστασης προς την αγωνιζόμενη Ελλάδα”, η ΕΔΕΚ, η οποία “θα μεταβεί εν σώματι στο χώρο όπου θα πραγματοποιηθεί η συγκέντρωση συμπαράστασης στην Ελλάδα σε ένδειξη υποστήριξης της Ελληνικής Κυβέρνησης και του Έλληνα Πρωθυπουργού στις προσπάθειες τους για αλλαγή της οικονομικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τη μάχη κατά των μνημονίων”. Η Συμμαχία Πολιτών “θέλοντας να δοθεί μαζικό παρόν στις εκδηλώσεις στήριξης της προσπάθειας της Ελληνικής Κυβέρνησης, καλεί ξανά όλους τους πολίτες να δώσουν αύριο το παρών τους στην εκδήλωση που διοργανώνει το «Δίκτυο Αλληλεγγύης Ελλήνων Κύπρου»”, το ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΜΜΑ “εκφράζει τη συμπαράσταση του στον ελληνικό λαό και στην ελληνική κυβέρνηση. Υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας ώστε η Ευρώπη να μετριάσει την αυστηρή λιτότητα με πολιτικές ανάπτυξης. Αυτό το παράθυρο επιχειρεί να ανοίξει η ελληνική κυβέρνηση. Σε αυτή την προσπάθεια της, η Κύπρος είναι συνοδοιπόρος και συμπαραστάτης”. Οι Οικολόγοι σε ανακοίνωσή τους τονίζουν πως στηρίζουν την προσπάθεια της νέας Ελληνικής κυβέρνησης ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές και στα μέτρα ισοπεδωτικής λιτότητας. Επίσης την στήριξη των εκδηλώσεων αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό ανακοίνωσε χθες και το τουρκοκυπριακό κόμμα Νέα Κύπρος. Επίσης η ΠΕΟ εκφράζοντας την αλληλεγγύη της προς τον αγώνα του Ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των ελλήνων εργαζομένων, ενάντια στις πολιτικές των μνημονίων και της λιτότητας, καλεί τους εργαζόμενους της Κύπρου να δώσουν δυναμικά το παρών τους στις εκδηλώσεις συμπαράστασης προς την αγωνιζόμενη Ελλάδα. Τέλος, Πανεπιστημιακοί, επιστήμονες, πνευματικοί άνθρωποι στηρίζουν την Ελλάδα: “Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να αναγνωρίσουν την αποφασιστική δημοκρατική επιλογή του ελληνικού λαού μέσα σε αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, πρέπει να προχωρήσουν σε μια ρεαλιστική αξιολόγηση της κατάστασης και να δεσμευθούν για μια λογική διαπραγμάτευση.”

Το κάλεσμα δράσης για να βγεί ο κόσμος στο δρόμο δεν αρκεί για να χαρακτηριστεί ως πάλη και ως δράση. Αν το κάλεσμα δράσης δεν έχει ταξικό περιεχόμενο αν δηλαδή δεν ανασυγκροτεί το εργατικό λαϊκό κίνημα τότε οι όποιες λαϊκές διεκδικήσεις πέφτουν στο κενό γιατί απλά είναι κενές περιεχομένου. Το ΚΚΕ με την συγκεκριμένη δήλωσή του (πιο κάτω)  κάνει σαφές το περιεχόμενο της δράσης αυτών των εκδηλώσεων έχοντας ως σκοπό την επέμβαση των εσωτερικών πολιτικών εξελίξων και την στάση του εργατικού κινήματος μέσα στην Ελλάδα. Αν η δράση είχε ταξικό περιεχόμενο, με ταξικά δηλαδή κριτήρια, τότε το ΚΚΕ δεν θα έκφαζε αυτή την θέση. Είναι σημαντικό ακόμα ότι το ΚΚΕ στην δήλωσή του για την φύση των εκδηλώσεων κάνει εμφανές την αναφορά του στο ΑΚΕΛ: “Σ’ αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκε με τη χθεσινή δήλωσή του και ο εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, Γιώργος Λουκαΐδης, που κάλεσε «στο πλαίσιο της αλληλεγγύης του προς τον ελληνικό λαό, τους πολίτες να συμμετάσχουν μαζικά στις δυο εκδηλώσεις συμπαράστασης προς την αγωνιζόμενη Ελλάδα“

Μεγάλη ευθύνη αναλαμβάνουν όσοι στηρίζουν την παραπλάνηση του λαού!

Δυναμώνει η επιδίωξη των αστικών ΜΜΕ να μετατρέψουν τους εργαζόμενους σε «νεροκουβαλητές» στο «μύλο» της διαπραγμάτευσης, που έχει αναλάβει να προωθήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Μιας διαπραγμάτευσης, που, όπως ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ διακηρύσσει, θα πρέπει να καταλήξει σε ένα νέο «πρόγραμμα», σε συμφωνία με τους δανειστές, που σημαίνει αποπληρωμή των δανείων από το λαό. Ενός «προγράμματος γέφυρας», όπως το αποκαλεί η κυβέρνηση, που πράγματι θα ‘ναι για τους επιχειρηματίες «γέφυρα» προς το «ζεστό χρήμα», αλλά θα αποτελεί μια νέα «τάφρο» στην οποία οδηγούνται οι εργατικές – λαϊκές διεκδικήσεις.

Πρόκειται για μια διαπραγμάτευση που αποτελεί τμήμα της γενικότερης διαπραγμάτευσης ανάμεσα στις αστικές τάξεις της ΕΕ για τη διαχείριση των υπερχρεωμένων κρατών καθώς και για το συνολικότερο μέλλον της Ευρωζώνης.

Τα διεθνή αστικά ΜΜΕ, ανάλογα με την πλευρά που στηρίζουν, κρύβοντας αυτήν την ουσία, επιδιώκουν να παρουσιάσουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πότε ως «ταραξία» και «αποσταθεροποιητή» της Ευρώπης και πότε δήθεν ως «απελευθερωτή» της. Από την άλλη στη χώρα μας διάφοροι κύκλοι «οικοδομούν» τη στήριξη προς την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μέσα σ’ ένα πνεύμα δήθεν «εθνικής ενότητας και αξιοπρέπειας».

Η προσπάθεια αυτή επιδιώκεται να στηριχτεί και από το εξωτερικό με εκδηλώσεις με τον ψευδεπίγραφο τίτλο της «αλληλεγγύης στην Ελλάδα». Σ’ αυτήν την προσπάθεια ενεργά συμμετέχουν διάφορες ομάδες και κόμματα ανά την Ευρώπη, επεμβαίνοντας στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις και στη στάση του εργατικού κινήματος, υποδεικνύοντας μάλιστα και ποια στάση πρέπει να έχει το εργατικό λαϊκό κίνημα μέσα στην Ελλάδα απέναντι στη διαπραγμάτευση και στην πολιτική της κυβέρνησης. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκε με τη χθεσινή δήλωσή του και ο εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, Γιώργος Λουκαΐδης, που κάλεσε «στο πλαίσιο της αλληλεγγύης του προς τον ελληνικό λαό, τους πολίτες να συμμετάσχουν μαζικά στις δυο εκδηλώσεις συμπαράστασης προς την αγωνιζόμενη Ελλάδα».

Κι αυτά όταν είναι πασίγνωστες οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ προς την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, προς την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.

Οι εργαζόμενοι και πρώτα απ’ όλα τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα των άλλων χωρών δεν μπορεί να γίνουν χειροκροτητές μιας διαπραγμάτευσης ξένης προς τα συμφέροντα των εργαζομένων της Ελλάδας. Μιας καμπάνιας τα νήματα της οποίας κινούν οι δυνάμεις του «Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» κι άλλα «ναυάγια» της ταξικής πάλης. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που πριν μερικά χρόνια πανηγύριζαν για την εκλογή Ολάντ στη Γαλλία, που δήθεν θα έφερνε «νέο άνεμο» στην Ευρώπη, και πιο πριν του Ομπάμα, που δήθεν θα σταματούσε τους πολέμους των ΗΠΑ.

Οι εργαζόμενοι στις άλλες χώρες πρέπει να σταθούν αλληλέγγυοι στο ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα, που  καλεί σε πάλη για την ανάκτηση όλων όσα έχασαν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα την περίοδο της κρίσης, για τη διασφάλιση των σύγχρονων δικαιωμάτων κι αναγκών τους, για να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις ώστε να αλλάξει τάξη στην εξουσία.

902

ρήγμα στον καπιταλισμό

Είναι βολικό για την εξουσία της αστικής τάξης οι εργάτες να μη στρατεύονται ενάντιά της, να μην παλεύουν με στόχο την κοινωνική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, αλλά να εγκλωβίζονται σε απομονωμένες και απέλπιδες πολλές φορές προσπάθειες επαναλειτουργίας χρεοκοπημένων καπιταλιστικών επιχειρήσεων με στόχο να επιβιώσουν στη ζούγκλα του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, να βρουν μια προσωρινή διέξοδο από την ακραία φτώχια, την ώρα που στους στρατηγικούς κλάδους της παραγωγής κυριαρχούν μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι και η εργατική τάξη εξακολουθεί να υφίσταται την πιο άγρια εκμετάλλευση. Είναι βολικό για το σύστημα της εκμετάλλευσης να μην αμφισβητείται ριζικά ως τέτοιο, αλλά να καλλιεργείται μαζικά η άποψη ότι ο εργάτης μπορεί να γίνει συλλογικός εργοδότης.

Εν ολίγοις, αυτές οι δυνάμεις βαφτίζουν «ρήγμα στον καπιταλισμό», «έμπρακτη αμφισβήτηση του καπιταλισμού», ακόμα και «απαρχή της υπέρβασής του», αυτό που τα αστικά κόμματα και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί προωθούν ως αναγκαία και βιώσιμη μορφή επιχειρηματικής δραστηριότητας δίπλα στο καπιταλιστικό -κρατικό και ιδιωτικό- κεφάλαιο. Ανεξάρτητα από τον ιδεολογικό μανδύα με τον οποίο εμφανίζονται αυτά τα εγχειρήματα, στην πραγματικότητα όχι μόνο δε θίγουν τα θεμέλια του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και του σημερινού του μονοπωλιακού σταδίου, αλλά, όπως θα γίνει πιο καθαρό στη συνέχεια, υπάγονται και υποτάσσονται στις νομοτέλειες αυτού του τρόπου παραγωγής.

Η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας το αδύνατο των εκτεταμένων κρατικοποιήσεων σε αυτήν τη φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, προβάλλει ως νέο δήθεν φιλεργατικό εγχείρημα την ίδρυση συνεταιρισμών στο πλαίσιο της γενικότερης προώθησης της «κοινωνικής οικονομίας». Προχωρεί σε πραγματικά εμπόριο ελπίδας, καλλιεργώντας την αναμονή στους εργάτες για μια «αριστερή» κυβέρνηση που θα νομοθετήσει, θα κατοχυρώσει θεσμικά και θα στηρίξει οικονομικά αντίστοιχα εγχειρήματα. Βέβαια, όπως ήδη έχουμε αναφέρει, τέτοιου είδους νομοθετικές πρωτοβουλίες παίρνουν παγκοσμίως πολλές αστικές κυβερνήσεις, είτε αυτοαποκαλούνται «αριστερές» είτε «φιλελεύθερες» είτε όπως αλλιώς λέγονται.

η συνέχεια στην ΚΟΜΕΠ

ΑΚΕΛ, ΚΚΕ και κομμουνιστικό λεξιλόγιο

Είναι ενδιαφέρον να καταδειχθεί μια λεξιλογική ανάλυση των καταστατικών και των προγραμματικών θέσεων των κομμουνιστικών κομμάτων της Κύπρου και της Ελλάδας (ΑΚΕΛ και ΚΚΕ αντίστοιχα). Το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται από τα δύο κομμουνιστικά κόμματα διαφέρουν στην συχνότητα των συγκεκριμένων λέξεων που πηγάζουν από την έμπρακτη ταξική σύγκρουση, τους ταξικούς αγώνες και την προλεταρικαή διαπαιδαγώγηση του κάθε κόμματος.

ΚΚΕ (καταστατικό του κόμματος)
▪    την λέξη “κομμουν -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 12 αναφορές
▪    την λέξη “σοσιαλισ -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 9 αναφορές
▪    την λέξη “δημοκρατι -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 10 αναφορές
▪    την λέξη  “τάξ -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 18 αναφορές
▪    την λέξη “προλεταρ -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 4 αναφορές
▪    την λέξη “οπορτουνισ -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 1 αναφορές
▪    την λέξη “πάλη” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 9 αναφορές
▪    την λέξη “αλληλεγγύη” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 2 αναφορές
▪    την λέξη “καποταλισ -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 5 αναφορές
▪    την λέξη “παραγωγή” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 5 αναφορές
▪    την λέξη “πατρίδα” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 0 αναφορές
▪    την λέξη “εθνικ” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 0 αναφορές
▪    την λέξη “Ιμπεριαλισ -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 0 αναφορές

KKE (Το πρόγραμμα του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ)
▪    την λέξη “κομμουν -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 52 αναφορές
▪    την λέξη “σοσιαλισ -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 81 αναφορές
▪    την λέξη “δημοκρατι -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 2 αναφορές
▪    την λέξη  “τάξ -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 43 αναφορές
▪    την λέξη “προλεταρια -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 9 αναφορές
▪    την λέξη “οπορτουνισ -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 6 αναφορές
▪    την λέξη “πάλη” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 25 αναφορές
▪    την λέξη “αλληλεγγύη” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 2 αναφορές
▪    την λέξη “καποταλισ -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 52 αναφορές
▪    την λέξη “παραγωγή” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 133 αναφορές
▪    την λέξη “πατρίδα” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 0 αναφορές
▪    την λέξη “Ιμπεριαλισ -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 27 αναφορές

ΑΚΕΛ (καταστατικό του κόμματος)
▪    την λέξη “κομμουν -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 0 αναφορές
▪    την λέξη “σοσιαλισ -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 4 αναφορές
▪    την λέξη “δημοκρατι -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 17 αναφορές
▪    την λέξη “τάξ -” στο καταστατικό του κόμματος αναφέρεται 5 φορές
▪    την λέξη “προλεταρ -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 0 αναφορές
▪    την λέξη “οπορτουνισ -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 0 αναφορές
▪    την λέξη “πάλη” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 3 αναφορές
▪    την λέξη “αλληλεγγύη” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 2 αναφορές
▪    την λέξη “καποταλισ -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 0 αναφορές
▪    την λέξη “παραγωγή” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 0 αναφορές
▪    την λέξη “πατρίδα” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 1 αναφορές
▪    την λέξη “Ιμπεριαλισ -” στο καταστατικό του κόμματος βρίσκει κανείς 5 αναφορές
ΑΚΕΛ (Θέσεις της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ προς το Προγραμματικό Συνέδριο του ΑΚΕΛ)
▪    την λέξη “κομμουν -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 7 αναφορές
▪    την λέξη “σοσιαλισ -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 12 αναφορές
▪    την λέξη “δημοκρατι -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 8 αναφορές
▪    την λέξη  “τάξ -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 13 αναφορές
▪    την λέξη “προλεταρια -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 0 αναφορές
▪    την λέξη “οπορτουνισ -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 0 αναφορές
▪    την λέξη “πάλη” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 8 αναφορές
▪    την λέξη “αλληλεγγύη” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 2 αναφορές
▪    την λέξη “καποταλισ -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 28 αναφορές
▪    την λέξη “παραγωγή” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 11 αναφορές
▪    την λέξη “πατρίδα” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 7 αναφορές
▪    την λέξη “Ιμπεριαλισ -” στο πρόγραμμα του κόμματος βρίσκει κανείς 6 αναφορές

Το συμπέρασμα δεν μπορεί είναι μια στείρα και αντιδιαλεκτική σύγκριση των δύο κομμάτων αφού δεν μπορούμε ν΄ αφήνουμε στο περιθώριο τις όποιες ιστορικοκοινωνικές και πολιτικοοικονομικές διαμέτρους κάθε χώρας. Ο σκοπός όμως είναι να καταδειχθεί ότι στην περίπτωση της Κύπρου (ΑΚΕΛ) υπάρχει καθαρά μια μετατόπιση της ανάγκης για διαπαιδαγώγηση της κομμουνιστικής ιδεολογίας αλλά και της ταξικής συνείδησης. Όταν στο προγραμμα και στο καταστατικό του κόμματος απουσιάζουν παντελώς λέξεις φορτισμένες από την ταξική σύγκρουση και επαναστατικότητα τότε αναγκαστικά δημιουργούνται προβλήματα. Από την μια τα νέα στελέχη, μέλη, φίλοι και υποστηριχτές του κόμματος διαπαιδαγωγούνται με την απουσία ουσιαστικών λεξικολογικών αναφορών που εν τέλει δημιουργεί εννοιολογικά, φιλοσοφικά, πολιτικά και οργανωτικά προβλήματα. Από την άλλη η απουσία της αναφοράς μιας ταξικής πολιτικής έκφρασης στον δημόσιο λόγο αφήνει τον λαό στην πολιτική άγνοια, στην μη οργάνωση και την απουσία ταξικών αγώνων. Η υπερταξική ενότητα εντός των καπιταλιστικών σχέσων είναι πιο οικεία στα κοινωνικά στρώματα με εκφράσεις τύπου “ενότητα της ευρώπης”, “η ευρώπη των λαών”, “η εθνική ενότητα”, “ο λαός να ενωθεί για  ένα σκοπό” και άλλες υπερταξικές, εθνικές και φυλετικές ενότητες. Είναι σημαντική η πολιτική γλώσσα που χρησιμοποιείται από ένα κομμουνιστικό κόμμα όχι γιατί χρησιμοποιώντας το συγκεκριμένο λεξιλόγιο στο δημόσιο λόγο σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι υπερσπίζεται έμπρακτα αυτό το οποίο λέει. Αντιθέτως, το κομμουνιστικό κόμμα χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο λεξιλόγιο με την επίγνωση ότι ανα πάσα στιγμή είναι εκτεθειμένο στην κριτική σε σχέση με το τι λέει και τι πράττει. Επίσης για ένα κομμουνιστικό κόμμα το λεξιλογικό κομμάτι είναι βασικό και ουσιαστικό μέρος της ιδεολογικής διαπαιδαγώγησης έτσι ώστε να μπορεί ο κάθε εργαζόμενος να δίνει περιεχόμενο στους αγώνες του και να οργανώνεται ταξικά. Δεν είναι λοιπόν και τόσο περίεργο που το ΑΚΕΛ δεν χρησιμοποιεί καθόλου στον δημόσιο διάλογο λεξιλόγιο φορτισμένο με την ταξική σύγκρουση, την ταξική πάλη και την διαπαιδαγώγηση της κομμουνιστικής κοσμοθεωρίας. Αν υποθέσουμε ότι το ΑΚΕΛ αρχίζει αύριο μια λεξικολογική στροφή κομμουνιστικών όρων στο δημόσιο διαλόγο το αποτέλεσμα θα μπορούσε να ήταν μια αντίφαση θεωρίας και πράξης η οποία θα πυροδοτούσε την άμεση αποσύνθεση και αποδιάρθρωση των πολιτικών δομών του κόμματος.

(Φωτογραφία: Antonín Kratochvíl)