Το ντοκιμαντέρ This is not a Coup προβλήθηκε ψες το βράδυ στο πανεπιστήμιο SOAS στο Λονδίνο. Ο σκηνοθέτης κ. Άρης Χατζηστεφάνου ήταν παρόν και βρέθηκε να προλογίζει όσο και να απαντάει ερωτήσεις μετά το τέλος του ντοκιμαντέρ. Το ντοκιμαντέρ έδειξε πραγματικά αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία για την πολιτική και οικονομική φύση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η σκηνοθετική ματιά του ντοκιμαντέρ ήταν ικανοποιητική στο βαθμό που ο λόγος μαζί με την εικόνα προέκυψε να έχουν μια καλή σχέση.
Όσον αφορά το πολιτικό περιεχόμενο του ντοκιμαντέρ, ο Χατζηστεφάνου αφενός εισάγει και θίγει κάποια ερώτηματα τόσο για την συγκρότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και κάποια καίρια ζητήματα για την λειτουργία της γύρω από τον άξονα που λέγεται Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Πέραν όμως της καλής προσπαθείας και της καλής πρόθεσης, το ντοκιμαντέρ δημιουργεί κάποιες σχετικά ευδιάκριτες συγχύσεις μέχρι και βασικές παρατυπίες. Για παράδειγμα το αίτημα “έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση”, που εκφράζει εμμέσως πλην σαφώς το ντοκιμαντέρ καθόλη την διάρκειά του, δημιουργεί προβληματικά συμπεράσματα. Το συγκεκριμένο αίτημα φετιχοποιείται από τον δημιουργό χωρίς να συνδέεται ούτε με την λαϊκή κυριαρχία, ούτε με την αλλαγή των μέσων παραγωγής ούτε με καμία κομμουνιστική προοπτική. Με άλλα λόγια τίθεται το αίτημα χωρίς να μας απαντάει στο τι κάνουμε μετά. Το στοίχημα που δεν κέρδισε το ντοκιμαντέρ έγκειται στο να παραμένει στην φετιχοποίηση θέσεων χωρίς ν’ αναλύει και να παρουσιάζει την επόμενη μέρα.
Ένα δεύτερο προβληματικό στοιχείο του ντοκιμαντέρ που γίνεται διακριτό και από τον πιο πολιτικά αφελή είναι η δημοκρατικο-λαγνεία του. Στο ντοκιμαντέρ ο όρος “δημοκρατία” και “δημοκρατικός έλεγχος” γίνονται οι άξονες πάνω στους οποίους γίνεται κριτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ο όρος”δημοκρατία” ακόμη μια φορά γίνεται το μεταφυσικό και εννοιολογικό πλαίσιο μιας υποκειμενικής πολιτικής ηθικολογίας μέσα από την οποία φιλτράρεται χωρίς κανένα προσδιοριστικό και συγκεκριμένο πολιτικό πρόταγμα.
Το ντοκιμαντέρ τελειώνει κάπως παράδοξα με μια διλημματική θέση η οποία γίνεται ο φάρος της Νέας Αριστεράς: “ή με τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό ή με την Ευρωπαϊκή Ένωση”. Τι ακριβώς όμως υπαινίσσεται ο δημιουργός και τι σκοπεύει να μας προπαγανδίσει; Αλήθεια, δεν ξέρει ο δημιουργός τι σημαίνει Ευρωπαϊκός Πολιτισμός και πως έχει εδραιώσει την κυριαρχία του μέσα στην ιστορία;
Μετά το τέλος του ντοκιμαντέρ ο Χατζηστεφάνου έδωσε στον λόγο στο κοινό να θέσουν κάποιες ερωτήσεις. Με τις ερωτήσεις του κοινού έγινε διακριτός ένας τρόμος ο οποίος πλανιέται πάνω από τα κεφάλια όχι βεβαίως μόνο των παρευρισκομένων. Ο φόβος και ο τρόμος ακόμα και σ’ ένα υποθετικό σενάριο εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση συμπεριλάμβανε το πνεύμα σχεδόν όλων των ερωτήσων. Η ανησυχία της επόμενης μέρας είναι δικαιολογημένη ειδικά όταν παρουσιάζεται η συγκεκριμένη θέση εξόδου χωρίς κανένα υποστηρικτικό πολιτικό επιχείρημα και πολιτικό σχεδιασμό.
Προσπαθώντας ο δημιουργός να απαντήσει στα ερωτήματα των παρευρισκομένων δυστυχώς έπεφτε σε πολιτικά σφάλματα μέχρι και σε εννοιολογικά ανόητα. Ο δημιουργός υπερασπίστηκε την προσωπική του θεώρηση της θεωρίας των σταδίων λέγοντας ότι η επόμενη μέρα δεν θα έχει χαρακτηριστικά σοσιαλισμού αλλά κάποιου είδους απροσδιόριστα στάδια.
Επίσης, αυτό που ξάφνιασε σχεδόν έως πολύ με αντιφατικό άρωμα ήταν όταν ειπώθηκε από τον δημιουργό η θέση να “ξαναεφεύρουμε την πραγματική αριστερά”. Με την Νέα Αριστερά και μόνο τότε θα γίνει και ο πολυπόθητος για τον δημιουργό αναρχίζων ταξικός πόλεμος ο οποίος όμως δεν πρέπει να έχει κανένα ιδεολογικό περιεχόμενο και φυσικά χωρίς την συμβολή κανενός πολιτικού κόμματος.
fristuti 