- Κάτι βρωμάει εδώ!
– Ναί, έχεις δίκαιο.
– Ναι, ναι… κάτι σου έρχεται στη μύτη, αλήθεια.
– Πω… Δεν αντέχεις να μείνεις εδώ ούτε λεπτό, απλά σου έρχεται εσένα;
– Ποιός να μείνει εδώ; Εδώ δεν μπορείς να ζήσεις πιά.
– Κάτι περίεργο βρωμάει…
– Σαν νεκρό, λάσπη… σκατά με όργανα.
– Σαν ψόφιο… Με την ζέστη κιόλας! Τα σκουλήκια που δεν έχουν πάρε δώσε με την φθορά διαμαρτύρονται βλέπεις.
– Τι κάνουμε που βρωμάει τόσο;
– Εγώ νομίζω θα συνηθίσουμε με τον καιρό.
– Εγώ πάλι πιστεύω πως θα φύγει η βρώμα από ψοφίμια και θα μείνει μόνο των σκατών.
– Μα και των σκατών δεν είναι και τόσο ανεκτό. Έχει μια ιδιαίτερη μορφή η βρώμα από την έκθεση των λουλουδιών.
– Τα έντερα βρωμάνε εύκολα αλλά και εύκολα κατανοούνται ανεξάρτητα από τον καιρό.
– Τα σκουλήκια δεν είναι η φθορά του χρόνου. Τα σκουλήκια είναι οι λυτρωτικοί αντάρτες.
– Άσε, η βρώμα δεν φαίνεται, δέχτηκε να γίνει μια συνήθεια γλυκιά που δεν φτάνει να την βλέπεις. Η βρώμα έχει άμεση παράδοση στο σώμα.
– Το θέαμα από την άλλη δεν βρωμάει.
– Βρωμάει.
– Άγγιξε με τα χέρια σου την μύτη σου και θα το δεις.