Νυχτολόγιο 1

Όταν καθημερινά διασχίζεις τις μεγαλεπίβολες λονδρέζικες εισόδους των Nasdaq, UBS, RBS, Bloomberg, Moody’s, Deutsche Bank, HSBC και άλλα δεκάδες καπιταλιστικά “εργοστάσια” τότε ηθελημένα ή μη επιβεβαιώνεται αβίαστα η ανυπαρξία σου.

Η καθημερινή σχέση με τον εξωτερικό χώρο, με τις μικρές πλατείες τριγύρω, το ανοιξιάτικο τερτίπι στην πλατεία με τον ξεχασμένο ήλιο απένατι από το Bloomberg, διακρίνεται σχεδόν απρόθετα ακόμα και στον πιο αφελή τουρίστα η διαλεκτική κυρίου και δούλου. Από την μια διακρίνεται μια “εργοστασιακή” ατμόσφαιρα αλλά μ’ ένα γκλαμουράτο παρουσιαστικό και ένα πιο πιστευτό βάδισμα στην φτέρνα. 

Από την άλλη διακρίνεται η υπαλληλική αριστοκρατία των χρυσών παιδιών που μπορούν περήφανα να σου δείχνουν με το δάκτυλο ότι κάπου εκεί ανάμεσα στον 25ο και 30ο όροφο βρίσκεται το γραφείο αστέρι στο κοσμικό καπιταλιστικό στερέωμα.

Δεν ξέρω κατά πόσον είναι αλήθεια το συμβάν ως θαύμα ή η αθανασία της ψυχής ως αιωνιότητα – δηλαδή ένα παρατραβηγμένο συμβάν – αλλά η αρχιτεκτονική των καπιταλιστικών ναών αποδεικνύει την αλήθεια και των δυο συμβάντων. 

Όταν λοιπόν η υπαλληλική αριστοκρατία χάσκει μπροστά στην ηλιόλουστη νικηφόρα της έκταση για μια απολαυστική διαλειμματική ώρα ανεμελιάς και επίδειξης τότε η χειραφέτηση λιώνει σαν παγωτό πίσω από τις “πλατείες διάλειμμα”, εκεί που βρίσκονται τα σκουπίδια. 

Η εργασία γίνεται μέσον για την νικηφόρα ανέλιξη στον κοσμικό χρόνο και χώρο του κεφαλαιοκρατικού εκθαμβωτικού σύμπαντος. Αυτό είναι το σύμπαν που μπορεί να σου πάρει ίντερβιου γιατί το άλλο χέστηκε για την εκλεκτικότητα και για την στρατηγική σου. Το σύπμαν, αυτό το δικό σας σύμπαν, δεν έχει φτιά, ούτε μάτια, ούτε γλώσσα, παρά γεννητικά όργανα που συσσωρεύουν κεφάλαιο. Το σύμπαν αυτό έχει την δικιά του σκοτεινή ύλη – την υπεραξία. 

Οι εκλεκτοί πετυχημένοι υπαλληλίσκοι που την καταβρίκανε σε μια ζωή ρολόι, που τίποτα δεν μπορεί να χαλαστεί γιατί το σύμπαν έχει συνωμοτήσει στην αιώνια ασφάλειά τους γίνονται τα παραδείγματα της πανεπιστημιακής δεοντολογίας, της διανοουμενίστικης αριστοκρατίας, της θρησκευτικής εσχατολογίας, της εργασιακής ψυχολογίας και της υπαρξιακής αθείας.

Ο καπιταλισμός λύνει τα προβλήματα και βρίσκεται ως δημοκρατία μέσα από την μικρή αισχρή σχισμή του φασιστικού χάους – ενός κουτιού με άλλα λόγια. Λοιπόν, καλή επιτυχία στις εκλογικές σας εξωρμήσεις και στην θρησκευτική πίστη της λύσης του κυπριακού. Ο ιμπεριαλισμός δεν σηκώνει να αναφερθεί στο γλυκό μας κείμενο όσο ακριβώς δηλαδή δεν σηκώνει να θεωρηθεί η οποια λύση του κυπριακόυ ως ιμπεριαλιστική λύση αν δεν λυθεί με τις προϋποθέσεις μιας λαϊκής σοσιαλιστικής εξουσίας. 

Στη Βρετανία (δεν είχαν μνημόνιο): Πεινασμένοι, χωρίς κάλτσες και παλτό πάνε πολλοί μαθητές στο σχολείο

Σε έρευνα, το 69% των δασκάλων παραδέχτηκε ότι έχει δει παιδιά να έρχονται στο σχολείο πεινασμένα και το 80% ότι έχει δει μαθητές να προσέρχονται στο σχολείο χωρίς να έχουν ζεστά ρούχα.

Σε συνθήκες βικτοριανής εποχής ζουν τα περισσότερα παιδιά στην Βρετανία, όπως καταγγέλλει η μεγαλύτερη Διδασκαλική Ένωση στη χώρα του Ντέιβιντ Κάμερον.

Οι πιο πολλές μαθητές στη Βρετανία περνούν το κατώφλι του σχολείου δίχως να έχουν επαρκή ρουχισμό αλλά και φαγητό για να τραφούν, γράφουν τα βρετανικά ΜΜΕ με βάση τις καταγγελίες δασκάλων. Η μεγαλύτερη διδασκαλική ένωση της Βρετανίας NASUWT προειδοποιεί ότι, πολλά από τα παιδιά πηγαίνουν άρρωστα στο σχολείο γιατί οι γονείς τους δεν μπορούν να πάρουν άδεια από τη δουλειά για να τα φροντίσουν. Μάλιστα, πολλοί δάσκαλοι παραδέχονται ότι φέρνουν στο σχολείο φαγητό καθώς απειλείται η ζωή των μικρών μαθητών από την φτώχεια. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε η NASUWT, πολλά από τα παιδιά που πεινάνε, αδυνατούν να συγκεντρωθούν στο μάθημα όπως επίσης δεν συμμετέχουν σε εκπαιδευτικές εκδρομές, αφού οι γονείς τους δεν έχουν να πληρώσουν τη συμμετοχή.

«Δεν είναι δυνατόν εν έτει 2015 τα παιδιά να έρχονται στο σχολείο πεινασμένα, χωρίς κάλτσες και παλτό, όταν το κρύο είναι τσουχτερό», λέει ένας δάσκαλος υπό καθεστώς ανωνυμίας και προσθέτει πως πολλά παιδιά έρχονται στο σχολείο ενώ είναι άρρωστα, εφόσον οι γονείς τους δεν μπορούν να πάρουν άδεια από τη δουλειά τους για να τα φροντίσουν.

Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 2.452 δάσκαλοι, εκ των οποίων, το 78% υποστήριξε ότι έχει δει μαθητές να μην έχουν καθόλου ενέργεια και να μην μπορούν να συγκεντρωθούν στο μάθημα εξαιτίας της φτώχειας. Το 69% των δασκάλων παραδέχτηκε ότι έχει δει παιδιά να έρχονται στο σχολείο πεινασμένα και το 80% ότι έχει δει μαθητές να προσέρχονται στο σχολείο χωρίς να έχουν ζεστά ρούχα. Επιπλέον, το 24% των δασκάλων υποστηρίζει ότι φέρνει φαγητό στο σχολείο για τους πεινασμένους μαθητές και το 62% ότι έχει δανείσει ή χαρίσει στα παιδιά σχολικό εξοπλισμό . Το 22% των δασκάλων λέει ότι γνωρίζει μαθητές , οι οικογένειές των οποίων έχουν χάσει τα σπίτια τους εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων. Για το γενικό γραμματέα της Διδασκαλικής Ένωσης NASUWT, Κρις Κιτς, τα στατιστικά στοιχεία που αποτυπώνουν το μέγεθος της φτώχειας των Βρετανών μαθητών, πραγματικά σοκάρουν!

Μίνα Αγγελίνη Πρώτο θέμα via Οικοδόμος