Η εναντίωση στην μεταφυσική, δηλαδή η αντι-μεταφυσική προσέγγιση, γίνεται η ίδια μια μεταφυσική δραστηριότητα.
Η μεταφυσική δραστηριότητα δεν είναι ανύπαρκτη σχέση μεταξύ του υποκειμένου και του αντικειμένου. Η μεταφυσική δραστηριότητα έχει υπαρκτή και υλική υπόσταση και δεν γίνεται κατ’ ανάγκην αποδεκτή από τις αισθήσεις.
Το αφηρημένο είναι δημιούργημα της μεταφυσικής θεμελίωσης του κόσμου με φαντασιακές παραδοχές. Η φαντασία δεν σχετιζεται καθόλου σε αυτή την περίπτωση.
Ο αντι-μεταφυσικός τρόπος λειτουργίας δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην υλιστική τοποθέτηση. Συνήθως τα “αντι” αυτόπροσδιορίζονται ως εκ του μηδενός εναντιώσεις. Με άλλα λόγια η αντι-μεταφυσική λαμβάνει την υπόσταση της από την μεταφυσική. Η αντι-μεταφυσική γίνεται απλά μια συμπληρωματική ασφαλιστική κάλυψη στην ίδια την κατηγορία που “αντιτίθεται”.
Το ίδιο σχήμα γίνεται προφανώς αναγνωρίσιμο για παράδειγμα στον σημερινό πολιτικό αριστερό ακτιβισμό του τύπου αντι-καπιταλιστικό, αντι-ιμπεριαλιστικό ή αντι-φασιστικό.
Το αντι-ιμπεριαλιστικό σύστημα πέφτει στην παγίδα της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας που θέλει τον κοινωνικό δαρβινισμό να μεταφράζεται σε αυτή την περίπτωση ως ιμπεριαλιστικός δαρβινισμός. Με άλλα λόγια ο ιμπεριαλισμός γίνεται το ολοκληρωτικό σύστημα ενός “μη έξω” που ακόμα και ο αντι-ιμπεριαλισμός διαθέτει την ουσία της υπόθεσης.
Στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα δεν υπάρχει ούτε είσοδος ούτε έξοδος από το οικοδόμημα. Αυτό λέγεται διαφορετικά και μεταφυσική δραστηριότητα.
fristuti 