Η διαλεκτική ως ιστορικός υλισμός είναι η επιστημονική μέθοδος η οποία αναλαμβάνει την ιστορική ευθύνη να αποκωδικοποιήσει το πραγματικό στα μέτρα της πραγματικής χειραφετητικής αλήθειας και της πολιτικής και οικονομικής ελευθερίας. Η αποκωδικοποίηση δεν έγκειται στην αποκλειστικότητα της θεωρητικής διαδικασίας αλλά στην διαμεσολαβημένη επαναστατική πράξη.
Στον διαλεκτικό υλισμό θεωρία και πράξη γίνεται το διαμεσολαβητικό στοιχείο για την επαναστατική πράξη. Η μονταζέρια αυτή έχει προβληματικούς χειριστές σήμερα και πέφτει θύμα της σοσιαλδημοκρατίας και των οπορτουνιστών.
Σήμερα η θεωρία γίνεται το αγαπημένο χόμπι των μικροαστών που ξαφνικά τους ήρθε στο μυαλό ότι ο καπιταλισμός έχει και ανθρώπινο πρόσωπο και με αναγκαίους συμβιβασμούς θα αναδιαμορφώσουν το άκαμπτο πολιτικό του πολιτισμού που μεθάει συνειδήσεις και ομορφαίνει την μέρα.
Ο μικροαστισμός γίνεται ο απορριπτικός μηχανισμός οποιουδήποτε πειραματικού διαλεκτικού πολιτικού μοντάζ παραμένοντας έτσι σε μια στείρα απραξία. Η θεωρία έχει πάψει να σκέφτεται και παραμένει απλά ένας βραχνάς που θεωρεί την πράξη μια προδιατεταγμένη αστοχία.
Η διαφανής άρνηση της μόρφωσης με μια ατσαλένια οργανωτική τρέλα θα ήταν μια καλή αρχή.