Και όλη η συνειδησιακή συμπαντικότητα να κατανοήσει ότι το προσφυγικό είναι ιμπεριαλιστικό παράγωγο δεν φτάνει να κινήσει ούτε το μικρό δακτυλάκι καμιάς μορφής αντίστασης.
Η κατανόηση της πραγματικότητας είναι εφικτή όχι λόγω της γνωσιολογικής μας ικανότητας για το εκάστοτε συγκεκριμένο ούτε της ειδικής μεταχείρισης των επιστημών ως προς την διαφώτιση των ζητημάτων.
Ποτέ η γνώση δεν κατάφερε να αλλάξει ούτε καταστάσεις, ούτε πραγματικότητες, ούτε πολιτικές, ούτε συνειδήσεις. Αυτό που έκανε πάντα και το κάνει και τώρα είναι η ερμηνεία της πραγματικότητας.
Όταν ο Μαρξ έλεγε: “οι φιλόσοφοι έχουν απλά ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους. Το θέμα είναι να τον αλλάξουμε”, ισχυρίζεται ακριβώς την ανημποριά της θεωρίας και της αφηρημένης εννοιοποίησης να σηκώσει έστω και ένα πετραδάκι από την γη. Ο Μαρξ λύνει το γνωσιολογικό πρόβλημα της φιλοσοφίας από τους προσωκρατικούς, που το έθεσαν ως ερώτημα, τον 19ο αιώνα με την αντι-ερμηνευτική και επαναστατική θεωρία του.
Η θεωρία ή η εννοιοποίηση της πραγματικότητας, είτε η ερμηνεία και η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας έχει υλικά χαρακτηριστικά. Δεν φτάνει δηλαδή να γνωρίζεις από που έρχονται και που πανε οι πρόσφυγες, πως πάνε και πόσοι παθαίνουν. Δεν φτάνει να λες πως θα λυθεί, ποιοί φταίνε και τι θα γίνει. Δεν φτάνει να το βλέπεις γιατί δεν μπορείς διαφορετικά. Δεν φτάνει να το ψάχνεις, να πείσεις, να γράψεις, να διαβάσεις.
Δεν φτάνει δηλαδή να γνωρίζεις πολιτισμένε ευρωπαίε… μπούχτισε η Ευρώπη από γνώση, διδακτορικά, μεταπτυχιακά, πανεπιστήμια, σχολεία, μαθήματα, εργασίες, βιβλία, παρουσιάσεις, εκδοτικούς οίκους, προφεσόρους, δασκάλους με τάπλετ, πτυχία, αναλυτικές και αίμα.
fristuti 