Αποσπάσματα από το: Ακόμα δεν ξέρω – Α. Πενέρης 2015
“βλέπεις γιατί αγαπάς το αιώνιο; σε μαρτυράει μπροστά στο όλο του ποταμού το μέλος.”(…)
“Αναπνέεις τον πετεινό και το γουρούνι σφαγιασμένο. Όρθιος στα θαύματα του κενού του φόβου σε πλατειάζει η σκέψη και δύναται να κατσουφιάζεις. Πάνσοφε δειλέ πελώριε τοκοφτύσε τα αρχαία διπλώματα και τις γεννημένες κόρες του τραπεζιού που χύνει κώνειο σε εμφιαλωμένο περιδέραιο.”(…)
“φοβάται η ώρα τα χτυπήματα
και ο χρόνος τα κοσμήματα
αν γίνει η ασάφεια περίπτωση
χαθήκαμε”(…)
“αντηχούν τα δοκάρια
σε κεφάλια γιγάντων
με μικρές λεπτές στάλες
δελφίνι – αίμα με κρύο – σωλήνες και κατασκηνώσεις
δράστης ο ήχος – πελάτης το φως του νέγρου παίχτη
από τις κάτω συναλλαγές – φόβητρα και περούκες
γρήγορα και ξανά – γρήγορα και πάλι” (…)
fristuti 