Τα παραμύθια έχουν τελειώσει και οι πουτανιές έχουν στερέψει, από την μια τα διλήμματα για γκρέξιτ ή για συμφωνία, από την αλλη οι αριστερές πλατφόρμες και οι αριστερές ρήξεις, λίγο πιο πέρα η συμφωνία που δεν είναι ρήξη αλλά μια μικρή επανάσταση, λίγο παρά πέρα η ΕΕ είναι ο ναός της δημοκρατίας από την άλλη είναι οι γκάνγκστερς…
Δεν υπάρχει πια ενδιαφέρον στις εξελίξεις, αυτό είναι μια ωραία μπαρούφα των ΜΜΕ να συνεχίζουν να τρέφουν την αγωνία του κόσμου σαν ένα σίριαλ. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θέλει να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Η διαπραγμετευτική όμαδα της συγκυβέρνησης είναι το κυριολεκτικό υλικό της δημιουργικής ασάφειας. Όταν παίζεις τα παίγνια όπως τα αρχίδια και πίσω από την εξυπνάδα της ακαδημαϊκίστικης τακτικής να γίνεσαι η καρικατούρα της ίδιας της πολιτικής τότε όποιος υποστηρίζει κάτι τέτοια είναι άξιος της μοίρας του όπως έλεγε ο παππούς μου.
Για κάποιους η πολιτική είναι παιχνίδι, τακτική, στρατηγική, σκάκι ρε παιδί μου, να κρύβεσαι εκεί που πρέπει να ανοίγεις όποτε είναι ανάγκη, να είσαι ευλίγιστος αλλά και προσεκτικός στις μεγάλες αλλαγές, να διαβάζεις πίσω από τις λέξεις, να διακρίνεις νοήματα, να διαχέεσαι στο χώρο και και και… για κάποιους άλλους όμως, τους κομμουνιστές και συγκεκριμένα το ΚΚΕ, πολιτική είναι να έχεις το θάρρος να λές την αλήθεια στον λαό. Έτσι, απλά ναι, δίχα δημιουργικές μπαρούφες, δίχα τσακαλωμένα χαρτιά για να μην μπορούμε να τα διαβάζουμε.
Η ευρωπαϊκή αριστερά κύριοι αριστεροί είναι η εικόνα του τέλους της αντίστασης και η απογοήτευση των κομμουνιστών που αγωνίζονται. Αν και ακόμα και σε αυτούς βγάλετε χολή. Έχετε καταστρέψει ότι ελπιδοφόρο έμεινε αλλά οι κομμουνιστές δεν λυγίζουν και η ασάφεια δεν είναι χαρακτηριστικό τους, θα τους βρίσκετε πάντα μπροστά τους σαν απαρχαιωμένους και ξύλινους για να σας θυμίζουν πως καταντήσατε, σαν καδρωμένες κατσαρίδες.
fristuti 