Φοβέκσταση της απειλής,
Φοβέκσταση της απειλής
Δως μου δύο να τα κάνω τέσσερα ψεύτικα…
Και τάχα αγωνίζομαι
Το θάρρος δεν είναι κοφτερό
Και η δειλία μια κολυμβήθρα από ζαχαρωτά
Πέφτεις…
Μοναδικά
Περιμένεις… Περιμένεις…
Τίποτα. Μόνο το δέντρο.
Μια αποστομωτική απάντηση της αποκλειστικότητας αδυνατεί να μην υπάρχει.
Αυτό το αιώνιο είναι μια πλάκα των φιλοσόφων.
Μην ακούσει για σιωπή η σιωπή, τρελαίνεται.
Η τρέλα της είναι ο κόσμος, όχι ως μεταφυσική μυθολογία, αλλά…
Εργασία, η περιφρόνητικη θανάτου, της θανατοποιητικής αποξένωσης.
Δεν υπάρχουν περιθώρια, το γέλιο είναι που θα αποδεσμεύσει τον κόσμο από την λαίλαπα του δράματος, ενός δράματος που καθαρίζει κάθε φορά όποια βρωμιά… Η βρωμιά του γέλιου είναι η προέκταση μιας επαναστατικής διαδικασίας που περιφρονεί τον θάνατο.
Αχ, η χρονικότητα της υστερίας χασμουρητά, η βαρεμάρα του κλειστού παραθύρου.
Η γλώσσα δεν γεννήθηκε στα σαλόνια, αλλά μπορεί να τελειώσει σ’ αυτά.
fristuti 