Fragment of an Empire 1929
Ο αρθρογράφος Κ. Κωνσταντίνου του Πολίτη με τίτλο Το ισλάμ είναι το χειρότερο. Αλλά το θέμα δεν είναι το ισλάμ γράφει:
“(…) Κι αυτό το τελευταίο ισχύει ακόμη περισσότερο για το ισλάμ, την πλέον τοξική δυστυχώς από όλες τις μονοθεϊστικές θρησκείες, η οποία προσφέρει το πιο πρόσφορο έδαφος ακραίων ερμηνειών ειδικά για την κατηγορία των ανθρώπων οι οποίοι ορθώς περιγράφονται πλέον διεθνώς ως «religiously motivated psychopaths». Ψυχοπαθείς θρησκευτικών κινήτρων δηλαδή. Άλλως εξτρεμιστές, φανατικοί κ.τ.λ. Όχι μόνο στο ισλάμ. (…) Οι άνθρωποι έχουν δικαιώματα. Οι ιδέες ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ. Είτε είναι θρησκευτικές, πολιτικές ή ιδεολογικές. Είναι ιδέες. Τίποτα άλλο. (…) Αυτή η διαδικασία, την οποία ελλειμματικοί άνθρωποι – οπαδοί πολλών από τις μέχρι σήμερα γνωστές ιδέες, από τον χριστιανισμό και το ισλάμ, μέχρι τον κομουνισμό και τον φασισμό προσπαθούν να εκτρέψουν αποκαλώντας την «προσβολή», είναι η πιο υγιής πράξη του ανθρώπινου μυαλού. Ονομάζεται αμφισβήτηση.”
Τι σημαίνει αμφισβήτηση για τον κ. Κ. Κωνσταντίνου:
1. η βεβαιότητα ότι το Ισλάμ είναι μια τοξική μονοθεϊστική θρησκεία
2. η βεβαιότητα ότι οι ισλαμιστές, εξτρεμιστές και φανατικοί παντώς τύπου είναι ψυχοπαθείς
3. η βεβαιότητα ότι οι άνθρωποι έχουν δικαιώματα αλλά οι ιδέες ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ
4. η βεβαιότητα ότι οι ελλειμματικοί άνθρωποι είναι χριστιανοί, ισλαμιστές, κομμουνιστές και φασίστες
Τι αποκαλύπτεται από τις 4 βεβαιότητες της αμβισβήτησης του Κ. Κωνσταντίνου;
1. η Ισλαμοφοβία
2. ο ψυχολογισμός ως υποκειμενική ερμηνεία αντικειμενικών πολιτικών γεγονότων
3. η κατάργηση των ιδεολογιών
4. η θεωρία των δύο άκρων
Όσο φορά τον τίτλο του άρθρου “Το ισλάμ είναι το χειρότερο. Αλλά το θέμα δεν είναι το ισλάμ” καταδεικνύει την αντιδιαλεκτική του λογική αφήνοντας ψεγάδια βεβαιότητων και αξιωμάτων. Μια τέτοιου είδους “κατα βαρβάρων” αμβισβήτηση τίθεται ειλικρινά υπό αμφισβήτηση.
